W dzisiejszych czasach, na początku drugiego dziesięciolecia dwudziestego pierwszego wieku, jesteśmy w lepszej sytuacji, aniżeli fizycy na początku dwudziestego wieku. Tworzyli oni teoretyczną fizykę, która jest dzisiaj w powszechnym użytku. Wykorzystując fizykę, z perspektywy czasu widzimy, jaką fizykę oni stworzyli i gdzie popełnili błędy.
Fizycy dwudziestego wieku największy błąd popełnili w takim miejscu przy budowie gmachu fizyki, że ten błąd i dzisiaj trudno jest zauważyć. Z tego powodu jest on każdego roku przekazywany studentom jako solidna wiedza. Na czym polega ten błąd?
Największy błąd, jaki istnieje w teoretycznej fizyce, polega na tym, że w niej podczas badania własności materii nieprawidłowo są rozmieszczone akcenty. Fizycy duży akcent położyli na to, żeby w pierwszej kolejności znaleźć i opisać przyczyny oddziaływań, które pojawiają się w różnego rodzaju zjawiskach, a dopiero potem skupiali się oni na tym, aby badać i opisywać bieg zjawisk i oddziaływań. Jest oczywiste, że potem przyczyny, które oni wymyślali, przypisując im pewne własności, w zasadniczy sposób wpływały na interpretację tych zjawisk i oddziaływań.
W ten sposób powstawały takie byty fizyczne, jak różnorodne siły (wyporu, van der Waalsa, odśrodkowa, dośrodkowa, oporu ośrodka, sprężystości, bezwładności, Coriolisa itd.), jak dodatnie i ujemne ładunki, jak cząstki, za pośrednictwem których są realizowane oddziaływania, i inne. Te byty były obdarzane fizycznymi własnościami, które jakoby przejawiały się podczas zjawisk.
Dzisiaj istnieje taka sytuacja, że ogromna większość fizyków powie, że nie można inaczej budować gmachu fizyki. Powiedzą oni tak dlatego, że nie wyobrażają sobie, że fizykę można tworzyć w inny sposób. Bo nie wyobrażają oni sobie tego, że można dużo wiedzieć o przebiegu oddziaływań, o zmianach przyśpieszenia składników materii, które biorą udział w zjawisku, a dopiero potem można tworzyć fizyczny byt - przyczynę tego zjawiska i oddziaływania.
I oto, natworzyli fizycy ogromną liczbę różnorodnych bytów fizycznych, nie uświadamiając sobie tego, że wszystko to są wymysły, które w rzeczywistości nie istnieją. Oto, na przykład, dodatnie i ujemne ładunki elektrostatyczne - dzisiejsza akademicka fizyka zapewnia, że są to rzeczywiście istniejące fizyczne byty. Fizycy mówią, że można o tym upewnić się choćby za pomocą elektroskopu. A w rzeczywistości, zjawiska elektrostatyczne są skutkiem naruszenia równowagi w rozmieszczeniu składowych elementów materii. Dokładniej piszę na ten temat w artykule "Pole elektrostatyczne?... Ależ to bardzo proste!" na http://www.pinopa.republika.pl/Pole_elektrostatyczne.html.
Nie istnieją ani ujemne, ani dodatnie ładunki elektrostatyczne. Ale dla fizyków z minionych lat, a także dla bardzo wielu dzisiejszych fizyków, zapisane słowa zamieniły się w dogmat. W ubiegłym wieku fizycy natworzyli wiele cząstek, którym przypisywali znaki plus i minus, aby cząstki oddziaływały ze sobą w odpowiedni sposób. A zdarzają się przypadki, że i obecnie w nieprzemyślany sposób są tworzone tego rodzaju cząstki. Niejaki Dżabraił H. Bazijew przedstawia swoją "unitarną teorię fizyki", w której główną rolę odgrywa wymyślona przez niego dodatnia cząstka "elektrino". Główną ideę, która mu przyświecała, można krótko zapisać: istnieje ujemny elektron, dlatego dla zachowania symetrii powinna istnieć dodatnia cząstka. I tak powstało "elektrino".
Takim ludziom, jak Bazijew, jak fizycy dwudziestego wieku, którzy stworzyli mechanikę kwantową, należy współczuć. Dlatego że ich twórcza praca obróci się wniwecz. Wszyscy ci fizycy dali się wyprowadzić w pole, dlatego że korzystali z pojęcia elektronu, któremu przypisywali własności, bazujące na doświadczeniach naukowego kłamcy i oszusta Millikana. O tym oszustwie można przeczytać na http://scienceweek.com/2004/rmps-27.htm.
Bogdan Szenkaryk "Pinopa"
Legnica, 2011.04.13.
