Hucpiarza można poznać po jego dziełach. Gdyby ktoś wymyślił medal za okazywanie złej woli w nauce, to niewątpliwie medal należy się hucpiarzowi za każdą hucpiarską ideę. Można sobie wyobrażać najbardziej zwariowane idee. Możemy więc sobie wyobrazić, że Kapituła Medalu Hucpiarza już się zawiązała i należą do niej wszyscy, którzy potrafią logicznie myśleć. Kto logicznie myśli, ten może przyznawać medal za każdą hucpiarską ideę i dzieło.
a) Medal Hucpiarza za ideę wielowymiarowej przestrzeni
Nie można powiedzieć, kto jest największym hucpiarzem, bo jest ich wielu. Ale na pewno wybitnym, wielkim hucpiarzem był ten, kto pierwszy wymyslił, że przestrzeń ma więcej niż trzy wymiary. Jest to sprzeczne z ludzkim doświadczeniem, na którym każdy człowiek opiera swoje logiczne myślenie. Każda idea, za pomocą której człowiek usiłuje opisywać świat, a której nie można zweryfikować za pomoca rozumu i wyprowadzić jej logicznie z doświadczalnych faktów, jest błędem. W tym przypadku błędem jest pogląd, że fizyczna przestrzeń ma cztery lub więcej wymiarów.
Jak mawiał Cyceron: Każdy człowiek może zbłądzić, uparcie trwa w błędzie tylko głupiec. Czwarty wymiar przestrzeni nie został jednak wymyślony pzez głupca, lecz przez hucpiarza, który zapragnął, aby głupcami zostali goje.*) Goje dali się nabrać na tę hucpę i przyjęli ją jako zupełnie normalną i dobrą propozycję dla rozwoju nauki. Sami zapragnęli zabłysnąć w świecie nauki i zaczęli wymyślać kolejne wymiary przestrzeni.
b) Dwa Medale Hucpiarza za dwie idee: ideę ugięcia przestrzeni i ideę rozszerzania się wszechświata
Dodatkowe wymiary przestrzeni fizycznej powstały, bo było na nie zapotrzebowanie - hucpiarz pragnął stworzyć w podobnym duchu następną ideę - zakrzywienie przestrzeni fizycznej. Trudno jest przekonać innych, że z istniejących trzech wymiarów przestrzeni jeden z nich jest krótszy bądź dłuższy od innych i w ten sposób powstaje zakrzywienie przestrzeni. Ale jeśli ktoś już wie i jest przekonany o prawdziwości tego, że przestrzeń ma przynajmniej jeden dodatkowy wymiar, to łatwiej można go już przekonać, że zakrzywienie przestrzeni zachodzi właśnie w tym dodatkowym, czwartym wymiarze.
Jeśli jest to jakiś "niedowiarek", który nie rozumie "hucpiarskiej idei", to wyjaśnia się mu, że może on wyobrazić sobie, że jest robakiem, który żyje na kulistej powierzchni; może to być, na przykład, powierzchnia dużego balonu. Takiemu robakowi, gdyby potrafił on logicznie mysleć, może się wydawać, że żyje w dwuwymiarowym świecie. Nie dostrzega on tego, że powierzchnia jego świata jest zakrzywiona. Dla niego jest to trzeci wymiar, który jest niedostępny jego poznaniu. Ale nie dostrzega on także tego, że jego świat - balon - może się roszerzać i może zwiększać swoją powierzchnię.
Hucpiarz może podać doświadczalne przykłady, że takie zakrzywienie przestrzeni istnieje oraz że istnieje rozszerzanie się wszechświata. Według jego teorii świadectwem oraz przykładem zakrzywienia przestrzeni jest to, co w fizyce jest znane jako oddziaływanie grawitacyjne. Na przykład, Ziemia, zakrzywia przestrzeń wokół siebie i mamy tego skutek w postaci spadania ciał na jej powierzchnię. Natomiast, o rozszerzaniu się wszechświata świadczą przesunięcia linii widmowych światła gwiazd ku podczerwieni, które są tym większe, im dalej od nas znajdują się te gwiazdy.
c) Medal Hucpiarza za ideę fal grawitacyjnych
Hucpiarzy nie interesuje to, że interpretacja oddziaływania grawitacyjnego za pomocą zakrzywienia przestrzeni przedstawia mechanizm grawitacyjnego oddziaływania i przyczynę wzajemnego przyśpieszania się materialnych obiektów w sposób niedorzeczny, w sposób hucpiarski. Istota wiedzy o grawitacji, która była znana od czasów Newtona, wskutek takiej interpretacji nie ulega żadnej zmianie. Bo od czasów Newtona w fizyce klasycznej grawitacja była oddziaływaniem na ciało, czyli przyśpieszaniem tego ciała, odbywającym się w miejscu jego położenia bezzwłocznie, gdy tylko następowała zmiana odległości od innych ciał z otoczenia. Gdy do wyjaśniania grawitacji zastosowano zakrzywienie przestrzeni jako przyczynę tej grawitacji, to w wyniku tego charakter zmian przyśpieszenia wraz ze zmianą odległości nie uległ żadnej zmianie. Zmiana przyśpieszenia, gdy tylko zmieniała się odległość od innych ciał z otoczenia, nadal była natychmiastowa. Bo ciało znajdując się na zboczu zakrzywienia, gdy przemieszczało się, to od razu trafiało w inne miejsce tego zbocza, gdzie od razu uzyskiwało odpowiednie (dla tego miejsca) przyśpieszenie.
Ale niektórzy hucpiarze postępują w taki sposob i głoszą swoją ideę, jakby nie wiedzieli o tym, że ogólna teoria względności nie wymaga tego, aby oddziaływanie grawitacyjne odbywało się za pośrednictwem fal grawitacyjnych. Oni uparcie twierdzą, że to oddziaływanie odbywa się właśnie za pośrednictwem fal grawitacyjnych i poszukują tych fal, aby zmierzyć ich prędkość oraz prędkość rozprzestrzeniania się grawitacyjnego oddzialywania.
Nie ma potrzeby uzasadniać, że hucpiarzom należą się jeszcze następne medale.
d) Medal Hucpiarza za ideę cząstek z masą i cząstek bez masy (ale z energią)
e) Medal Hucpiarza za ideę pola Higgsa i cząstki Higgsa
f) Medal Hucpiarza za ideę elektrycznego ładunku cząstek
g) Medal Hucpiarza za ideę kwarków
h) Medal Hucpiarza za ideę (zasadę) nieoznaczoności
Na podstawie hucpiarskich dzieł można zrobic listę czołowych hucpiarzy z pierwszego rzędu.
Niewątpliwie, pierwsze miejsce należy się A. Einsteinowi i innym czołowym fizykom, którzy stworzyli współczesną fizykę, a w niej umieścili mnóstwo niedorzeczności. Listę fizyków - hucpiarzy na własny użytek każdy może zrobić sobie sam.
________________________________________
*) Aby wiedzieć, skąd się wzięły te "goje", trzeba przeczytać krótkie artykuły: "Przełom w umyśle i nauce pinopy" - http://nasa_ktp.republika.pl/Przelom.html, "Kącik hucpiarzy - autorów i kontynuatorów hucpy w fizyce" - http://www.pinopa.republika.pl/Kacik.html.
________________________________________
Bogdan Szenkaryk "Pinopa"
Polska, Legnica, 2013.10.15.
