Niedawno otrzymałem list od kolegi, który nie był pewien swojej wiedzy na temat magnetycznego pola i chciał, żeby mu w tym zagadnieniu pomóc - temat listu: Jeszcze o magnetycznym oszustwie. Oto treść tego listu:
Cześć, Bogdan,
Nie daje mi spokoju ta koncepcja z przyciąganiem się jednoimiennych biegunów. Dla calkowitej więc pewnosci - mimo że ramki pokazują, iż tak jest - miałbym takie pytanie (zaznaczam, że nie będąc fizykiem, może ono być glupie):
Czy jeżeli prąd stały płynie w dwóch równoległych przewodnikach w tym samym kierunku, to czy wirujące pole magnetyczne wokól jednego przewodnika automatycznie nie może "przestawić" kierunku wirowania w drugim, na przeciwny? Moim zdaniem, byłoby to logiczne, bo to tak, jak zazębianie się kół zębatych.
Jaką mamy pewność, że kierunki wirów magnetycznych w równoległych przewodnikach z prądem są takie same? Da się to stwierdzić?
Pozdrawiam
Muszę tu nadmienić, że kolega, gdy pisał o wzajemnym przyciąganiu się do siebie jednoimiennych magnetycznych biegunów, nie mylił się. Po prostu, on w liście nawiązywał do artykułu pt. "Magnetyczne oszustwo", który znajduje się na stronie http://nasa_ktp.republika.pl/Magnet_oszustwo.html. Bo to tam właśnie za pomocą dwóch ramek z prądem stałym każdy, kto logicznie myśli, może dowiedzieć się, że jednoimienne bieguny dwóch magnesów (w postaci ramek) w odpowiednich warunkach fizycznych przyciągają się do siebie.
Błąd kolegi, który wymagał mojego sprostowania, polegał na czymś zupełnie innym. A mianowicie, kolega w liscie, opisując oddziaływanie ze sobą dwóch przewodów z prądem, wyobrażał sobie, i o tym właśnie pisał, że pole magnetyczne wokół przewodnika z prądem ma kształt wirowy. I właśnie ten rażący błąd wymagał sprostowania. Dlatego odpowiedziałem mu w liście następująco:
Cześć, Andrzej!
Zwróć szczególną uwagę na błąd, jaki istnieje w przedstawionej przez Ciebie koncepcji, że wokół przewodnika z prądem stałym istnieje wirujące pole magnetyczne. Owszem, wokół przewodnika istnieje magnetyczne pole. Ale struktura tego pola nie rozkłada się w postaci wiru wokół przewodnika, lecz w postaci strug materii (protoelektronów, eteru), które to strugi płyną równolegle do przewodnika. A płyną one w taki sposób z tego powodu, że ten przepływ jest wymuszony przez prąd (strugi) elektronów (protoelektronow), który płynie wewnątrz przewodnika, wzdłuż tego przewodnika.
Zwróć uwagę na to, skąd wziął się w fizyce taki model pola w postaci wiru wokół przewodnika. Ano, wziął się on stąd, że igła magnetyczna, gdy ją ustawić z dowolnej strony przewodnika (załóżmy, że przewodnik jest ustawiony pionowo), gdy płynie w nim stały prąd elektryczny, to igła ustawia się w bardzo konkretny sposób. Właśnie ustawia się tak, jakby wokół przewodnika istniało jakieś zawirowanie.
Tworzenie na tej podstawie obrazu "jakiegoś" wiru wokół przewodnika z prądem opiera się na tym "prymitywnym" obrazie zachowania się igły kompasu w pobliżu tego przewodnika z prądem. I nikt, kto ma już w taki sposób ukształtowany w głowie obraz magnetycznego pola, nie zastanawia się nad następującym zagadnieniem. A w jaki to sposób płyną elektrony w obszarze igły magnetycznej, że igła jest magnesem?
Jeśli nad tym się zastanowić, to wyjdzie na jaw, że w igle magnetycznej prąd elektronów płynie "kołowo" wokół osi północ-południe. I igła magnetyczna w pobliżu przewodnika z prądem stałym za każdym razem ustawia się w taki sposób, aby strugi elektronów, które płyną w tym samym kierunku zarówno w przewodzie, jak i w igle, znalazły się jak najbliżej siebie. Oto cała tajemnica wzajemnego oddziaływania pól magnetycznych przewodnika z prądem stałym i igły kompasu.
Wszystkiego dobrego. Bogdan
Błędne wyobrażenie pola magnetycznego, które przedstawił kolega Andrzej, jest rozpowszechnione. Bo taki pogląd na to pole jest wpajany uczniom i studentom w szkołach. Najwyższa pora, aby to prymitywne, nierozumne wyobrażenie zacząć "wykorzeniać" z umysłów. Jest to nierozumne wyobrażenie, bo ono wcale nie wymaga myślenia. Dla ukształtowania takiego wyobrażenia na temat "kształtu" magnetycznego pola wystarcza zachowanie igły magnetycznej w pobliżu przewodu, w którym płynie stały prąd elektryczny. Natomiast, nie są brane pod uwagę składniki materii tworzące ten prąd elektryczny oraz ich wzajemny wpływ na siebie i na podobne składniki z ich otoczenia.
_______________________
Bogdan Szenkaryk "Pinopa"
Polska, Legnica, 2014.03.14.
