List otwarty do Akademików i Profesorów nauk przyrodniczych na świecie
Szanowni Panowie, Akademicy i Profesorowie, przedstawiciele nauk przyrodniczych, wybaczcie, że zajmę Wam dziesięć minut czasu. Wprawdzie, może okazać się, że temat, według Waszej oceny, może być na tyle ważny dla światowych społeczeństw i dla Was samych, że - na rozmyślania i na pracę nad nim - stracicie znacznie więcej czasu, aniżeli skromne dziesięć minut. Ale to już będzie Wasz wybór.
W związku z tematem tego listu kłaniają się Wam przede wszystkim tacy uczeni, jak: Galileusz, Newton i Kepler. Bo w oparciu o odkrycia w dziedzinie fizyki i astronomii są dzisiaj wyprowadzane nowe naukowe idee, które do niedawna były zupełnie nauce niepotrzebne. Ale sytuacja ulega zmianie... Nauka jeszcze nigdy tak bardzo nie potrzebowała tych idei, jak obecnie potrzebuje.
Oto jeden przykład: W Oddziale Syberyjskim RAN w swoim czasie były prowadzone badania, które zapoczątkował Nikołaj Kozyrew. Wyniki badań wykazały, że oprócz oddziaływania badanej gwiazdy na rezystor przyrządu, które jest przekazywane za pomocą promieni świetlnych, istnieje również oddziaływanie, które jest przekazywane bezpośrednio - momentalnie - to oddziaływanie odbywa się bez udziału jakichkolwiek cząstek bądź fal i bez udziału czasu. W rzeczywistości, oznacza to, że gwiazda w tym samym momencie oddziałuje na każde ciało i na każdą cząstkę we Wszechświecie. W związku z tym odkryciem N. Kozyrew przedstawił teorię wyjaśniającą to zjawisko. Ale ta jego teoria jest mocno zagmatwana, niedorzeczna i w gruncie rzeczy nie wyjaśnia istoty zjawiska, które potwierdza się w postaci faktu doświadczalnego - bezzwłocznego oddziaływania gwiazdy na przyrząd pomiarowy. Wyjaśnienie Kozyrewa jest zbędne, bo to wyjaśnia inna teoria, która jest i logiczna, i zgodna z ludzkim doświadczeniem.
Zanim przedstawię drugi przykład tego, jak mocno współczesna nauka o przyrodzie potrzebuje nowych idei, chcę przekazać Wam hipotetyczne przeprosiny Newtona za to, że badając prace Galileusza i Keplera, i pracując nad zasadami dynamiki, Newton nie był w dostatecznym stopniu uważny. A mianowicie, nie zauważył on tego, że opracował tylko jedną część dynamiki ruchu ciał - opracował tę część, która opiera się na milczącym postulacie, w którym zakłada się, że w przyrodzie wzajemne przyśpieszanie ciał, złożonych struktur, cząstek, przebiega w jednakowy sposób. To znaczy, on milcząco zakładał, że to przyśpieszenie różnych ciał można opisywać za pomocą jednej i tej samej matematycznej funkcji, że w tej funkcji zmienia się tylko współczynnik proporcjonalności - czyli masa ciała, które nadaje przyśpieszenie. (Jak wiadomo, w polu takiego ciała wszystkie inne ciała są przyśpieszane w jednakowy sposób - inaczej mówiąc, ich przyśpieszenia zmieniają się w zależności od odległości według tej samej matematycznej formuły - i ten proces nie zależy od masy tych innych ciał.)
Jeśli Newton byłby bardziej uważnym badaczem prac Galileusza i Keplera, to opracowałby także drugą część dynamiki. Ta druga część dynamiki opiera się na postulacie, który mówi, że różne ciała mogą nadawać przyśpieszenia innym ciałom i te przyśpieszenia są opisywane przez różne matematyczne formuły.
Zatem, jeśli Newton opracowałby tę drugą część dynamiki, to od dawna wszyscy fizycy, ale nie tylko fizycy, wiedzieliby, że w przyrodzie istnieją dwa rodzaje oddziaływania. Istnieje oddziaływanie, podczas którego układ oddziałujących ze sobą ciał nie ma prawa poruszać się - środek masy takiego układu nieustannie pozostaje nieruchomy - i istnieje oddziaływanie,podczas którego układ oddziałujących ze sobą ciał nie ma prawa pozostawać nieruchomo. Taki układ, jako całość, samoczynnie przyśpiesza - kinetyczna energia ruchu układu (w postaci rosnącej prędkości składników układu) rośnie.
Jeśli Newton byłby bardziej uważnym badaczem, to dzisiaj nie istniałaby dla fizyków jakakolwiek trudność, ażeby wyjaśniać, skąd bierze się energia w przyrodzie, która, na przykład, bez dostrzegalnego dopływu z zewnątrz, wymusza pracę silników magnetycznych, wymusza pracę generatorów ciepła Potapowa, które produkują więcej energii, aniżeli otrzymują z zewnątrz, albo w podobny sposób wymusza pracę (z wydzielaniem dodatkowego ciepła) kawitacyjne generatory ciepła, produkowane przez K. Urpina w firmie "Teplo XXI weka".
Dzisiaj jedynie w formie żartu można przypisywać Newtonowi winę za to, czego on nie dokonał. Ale zupełnie poważnie można zająć się tym, czego Newton nie opracował, lecz opracował to Pinopa. Jest to - konstruktywna teoria pola (KTP), która w skróconej postaci jest przedstawiona w pracy "Konstruktywna teoria pola - krótko i krok po kroku" (na http://nasa_ktp.republika.pl/KTP_pl.html, rosyjska wersja nahttp://konstr-teoriapola.narod.ru/KTP_ru.html, angielska wersja nahttp://nasa_ktp.republika.pl/KTP_uk.html i w załączniku do listu). Kto zechce, może zapoznać się z KTP w rozszerzonej postaci - jest ona przedstawiona w zbiorze artykułów "Ratunek nauki o przyrodzie - Konstruktywna teoria pola" - zbiór artykułów na razie istnieje tylko w wersji polskiej i rosyjskiej, http://nasa_ktp.republika.pl/Ratunek.html, http://nasa_ktp.republika.pl/Ratunek_ru.html.
Szanowni Panowie, Akademicy i Profesorowie, przekazuję Wam tę informację z taką myślą, że informacja pozwoli Wam rozpocząć włączanie w obszar oficjalnej nauki nową fizyczną ideę, która jest podstawą konstruktywnej teorii pola. Nauka nigdy jeszcze nie potrzebowała tej idei tak mocno, jak potrzebuje jej obecnie, i Wy, szanowni Akademicy i Profesorowie, możecie dołożyć do osiągnięć nauki to, co dzisiaj jest jej tak bardzo potrzebne.
Z poważaniem,
Bogdan Szenkaryk "Pinopa"
Polska, Legnica, 2014.09.16.
PS Ten list zostanie wysłany do naukowych i edukacyjnych instytucji w różnych krajach. Dla nauki byłoby korzystne, gdyby te instytucje, ale również i wszyscy inni - którzy będą mogli - umieścili ten list na swoich internetowych stronach. Bo im więcej będzie informacji na ten temat w publicznej przestrzeni, tym szybciej nauka zacznie rozwijać się w nowym kierunku.
