Panajurkowa polityczka

Jako, że ostatnio syn mi się urodził, niewiele czasu poświęcałem na wydarzenia polityczne, ale mignęło mi przed uszami, że szeregi PIS opuścił Marek Jurek. Z powodów ideowych - jak wszyscy wszędzie zasadniczo podkreślają. Marek Jurek przecież ideowcem jest, a co za tym idzie, to wiara ta pchnęła go do tego drastycznego kroku.

No Panowie i Panie - zaiste ideowość ta doznała nagle wielkiej erupcji, albowiem do tego czasu na wszelkie układy i pakty polityczne - włączając w to ten główny, czyli pakt z Samoobroną - Marek Jurek nie reagował tak alergicznie. Że tu chodzi o coś niezwykle istotnego - sprawę życia nienarodzonego? Owszem, fasadowo tak. Ale śmiem twierdzić, że górę tu wzięło szlacheckie myślenie i odezwały się w marszałku tradycje liberum veto. Kto nie z nami ten przeciwko nam - zdaje się swoją decyzją mówić nam eks-marszałek. 

Ale to już przecież przerabialiśmy. Nie sztuka dzielić panie Jurku - sztuka łączyć. To, że nie zgadza się Pan z pewną kwestią fundamentalną należy jednak odnieść do realiów. A realia twarde są i chyba nie do końca się Pan w nich odnalazł. Pana pogląd na tę kwestię trzeba dopasować do rzeczywistości - a nie odwrotnie.

Pięknie, że postąpił Pan zgodnie ze swoimi przekonaniami. Ale gdyby każdy polityk postępował tylko zgodnie z nimi, nikt z nikim by się nie dogadał. Jednak w real politic liczy się kompromis. Coś za coś, a przeważnie oko za oko i ząb za ząb.

W ostatecznym rozrachunku panajurkowy gest pozostawi w spokoju sumienie marszałka, ale jest spora szansa, że ucieszy też platformersów, którzy przy pomocy Olechowskiego i Rokity starają się właśnie pokazać, że łączą ogień z wodą oraz lewaków - którzy przy pomocy Kwaśniewskiego starają się pokazać, że są piękni, dobrzy i uczciwi. A w niczym nie przysłuży się sprawie, której tak szermuje marszałek.

Czyli podstawowe pytanie - kto na tym skorzysta?

Jednym słowem - z Marka Jurka taki polityk jak z koziej dupy trąba, jak mawiała moja babka. Tylko dlaczego zdecydował się na ten gest dopiero teraz?

Może zamiast z takim uporem walczyć o życie nienarodzonych, powalczyłby o to, żeby ci szczęśliwie nie wyskrobani nie musieli ewakuować się za chlebem do krajów, w których problem aborcji ustępuje miejsca problemom gospodarczym?