Pan poseł Palikot ze swojego wulgarnego języka uczynił znak rozpoznawczy. Wyszedł z założenia – on i jego doradcy do spraw wizerunku – że to właśnie werbalną agresją zakryje wszystkie mielizny intelektualne ugrupowania któremu przewodzi. Ugrupowania, które niczym Samoobrona weszło do Sejmu obiecując nową jakość życia publicznego, bowiem wszyscy inni „już rządzili” i pokazali na co ich stać. Budując swoją siłę na niezadowoleniu społecznym i podlewając obficie najprostszą demagogią osiągnął sukces. Światełkiem ostrzegawczym dla wyborców Ruchu mogły być wydarzenia związane z premią dla pani marszałek Wandy Nowickiej. To, co nastąpiło później jest już zimnym prysznicem.
„Zawsze będziemy walczyli z kurestwem w polityce” oznajmił w swoim stylu pan Palikot wykluczając panią Nowicką z szeregów partii. Niestrudzeni posłowie Ruchu poszli o krok dalej, badając przyznawanie premii urzędnikom Kancelarii Sejmu. Kancelaria do wypłacania gratyfikacji się przyznała, a pan poseł Rozenek określił to mianem „Bizancjum”. Okazuje się jednak, że sam Ruch Palikota wystąpił do Sejmu o nagrodę roczną dla dyrektora swojego klubu, pana Karola Jenego. Przy okazji była to kwota rekordowa, niemal 20 tysięcy złotych. Takich pieniędzy nie dostał żaden inny dyrektor żadnego innego klubu w Sejmie. Dyrektorzy to ludzie nie będący posłami, zazwyczaj zausznicy liderów partii. Roczne nagrody przysługują im ustawowo, aczkolwiek kluby powinny występować o to na piśmie. Ruch Palikota uczynił tak mniej więcej dwa tygodnie przed wybuchem afery z premiami dla prezydium Sejmu. Pozostałe kluby zrobiły podobnie, ale żaden nie żądał tak wiele. No i co najbardziej interesujące – pozostałe kluby nie gardłowały tyle o „kurestwie politycznym”.
Pan poseł Rozenek stwierdził za to publicznie, że pan Jene nigdy nagrody nie dostał. Dziennikarze „Rzeczpospolitej” utrzymują, że informację potwierdzili u dwóch źródeł. Sprawę rozstrzyga jednoznacznie Kancelaria Sejmu. Informuje, iż 10 stycznia tego roku z Ruchu Palikota wpłynął wniosek o wypłatę dodatkowego wynagrodzenia dla pracowników biura klubu. Wniosek został przekazany z upoważnienia pana posła Palikota i zatwierdzony do wypłaty. Nazwisko pana Jenego było wśród innych wymienionych w dokumencie. Pan poseł Rozenek zatem publicznie kłamie bez żadnych konsekwencji ze strony swojego ugrupowania. W dodatku nieoficjalnie posłowie Ruchu Palikota zwracają uwagę, że zarobki pana Jenego też są inne od tych deklarowanych przez pana posła Rozenka. Jeden z liderów Ruchu Palikota utrzymuje, że pan Jene zarabia niemal 7 tysięcy złotych na rękę, tymczasem nagrodę roczną oblicza się na podstawie średniego wynagrodzenia – więc siłą rzeczy zarabiać musiał o wiele więcej.
W dodatku klub wydelegował pana Jenego do Rady Służby Cywilnej, gdzie zarabia kolejne 2 tysiące złotych ekstra. Zdaniem posłów Ruchu Palikota wynika to z głębokiej zażyłości dyrektora klubu z ich liderem; panowie znają się jeszcze z czasów komisji „Przyjazne Państwo”, gdzie pan Jene sekretarzował. Parlamentarzyści nie ukrywają też, że wysokość jego zarobków to jeden z powodów złej sytuacji wewnętrznej w klubie. Nie udało się uzyskać nowego komentarza od pana Rozenka (ani – marzenie ściętej głowy – przeprosin za publiczne kłamstwo) ani od pana Palikota, tak pięknie mówiącego o tępieniu złych politycznych obyczajów. Po doniesieniach medialnych prezydium Sejmu jednomyślnie zdecydowało o przeprowadzeniu kontroli w klubie Ruch Palikota, bowiem w ich dokumentach jak byk stoi, że ugrupowanie występowało o nagrodę. Ludzie Palikota kontroli się nie boją, a na dziś zwołali zebranie by „prześledzić jaki był ciąg decyzyjny i kto podpisał dokument”.
Tak oto wygląda ta „nowa jakość” na polskiej scenie politycznej. Marazm i brak pomysłu na siebie wyborcy mogą jeszcze wybaczyć. Ale olbrzymiego ładunku hipokryzji w połączeniu z faktem, że Ruch Palikota jest tak naprawdę jota w jotę podobny do innych partii – tego już mogą nie zrozumieć.
Inne tematy w dziale Polityka
