Recenzja

Łyżeczka i Sosenka ogłosiły konkurs na recenzję książki...Napisałam, bo jestem bardzo pazerna na nagrody (m.innymi rysunki Panienek) ale słyszę, że nikt do konkursu się nie garnie...

Nie chciałabym wygrać walkowerem, a więc ta notka jest zachętą dla reszty.

Piszcie!!!!!!

Moja recenzja

Zapomniałeś już pewnie jak cudownie być dzieckiem? Rozchlapywać kałuże albo szukać rogu dla Jednorożca? Słuchać bajek a może samemu je opowiadać? Pierwszy raz wybrać się do szkoły jak Panna T.? Albo wyjść samodzielnie, choć nie do końca legalnie na podwórko jak Chłopczyk S.?
A może wolisz z całą rodzinką Łyżeczki usiąść przy stole i w blasku lampy grać w scrable i pić herbatę z malinami?
Kiedy już ogrzejesz się w domu Łyżeczki wsiądź na rower z Sosenką...Możesz też złapać pierwszy lepszy pociąg lub autobus...Albo na piechotę poczłapać na kraj świata...
Sosenka ci pokaże mgły jesienne i poranki wiosenne, ukochane góry i małe miasteczka.
I nie przejmuj się, że czasami przemokniesz a zupki w plecaku wymieszają się z resztką cukru! Będzie co wspominać i z czego się śmiać, kiedy wreszcie dotrzesz do domu.
A w domu znowu wezmiesz tę książkę do ręki...i będziesz ją dawkował jak lekarstwo na ŻYCIE