Pobożne życzenia polityczne

Z wielką radością przywitaliśmy Nowy Rok i pożegnaliśmy stary, dla polskiej polityki - fatalny. Co powinno się w niej zmienić, żebyśmy my - obserwatorzy - przestali na nią narzekać? Wiem, że wpis będzie graniczył z utopią, ale jestem niepoprawnym optymistą.

Rok 2010 przyniesie kilka przełomowych zmian. Po pierwsze - Platforma Obywatelska wreszcie rozliczy swoje szeregi z afer i będzie dążyła w komisji śledczej do wyjaśnienia afery hazardowej. Partia rządząca zgodzi się na powrót do niej Beaty Kempy i Zbigniewa Wassermanna, bowiem zrozumie, że warto dbać o demokratyczne standardy. Poseł Neumann przestanie się w czasie przesłuchań czerwienić jak burak, być może ze wstydu. Logik Jarosław Urbaniak zacznie myśleć logicznie, wyłączy na czas prac komisji gadu-gadu i będzie zadawał rzeczowe pytania świadkom. Bo utarczki słowne na poziomie chłopca z piaskownicy, typu odpowiedź do Wassermanna na jego słowa o tym, że nie uda się wmówić politykom PiS dogadywania się w sprawie ustawy o hazardzie na cmentarzu: "Co się nie uda, Panie pośle, co się nie uda"  to szczyt bezczelności i goły pokaz intencji. Przewodniczący komisji śledczej, Mirosław Sekuła, zostanie powołany przed jej oblicze i śledczy będą konsekwentni, bo nie codziennie biznesmeni z branży hazardowej składają korupcyjne propozycje politykom, a rzadko dowiadujemy się, by wówczas korumpowany nie powiadomił o tym stosownych organów. Pan przewodniczący mógłby nauczyć się też nazwisk swoich kolegów z komisji śledczej, bo tak wypada. Przed tym organem stanie Marcin Rosół, który wyjawi, kto był źródłem przecieku z akcji CBA. Mirosław Drzewiecki, Zbigniew Chlebowski i Ryszard Sobiesiak zostaną przemaglowani do czerwoności, a Urbaniak będzie zadawał im pytania z taką zaciętością i uśmiechem pod nosem, jak w przypadku przesłuchania posłów PiS. A panu Stefaniukowi z PSL w ogóle będzie się chciało. Choćby przychodzić na posiedzenia komisji.

PiS przestanie dawać się nokautować przez aferzystów, niczym Najman Pudzianowskiemu. Bo nie ta różnica w wadze i sile, a taktyka "przetrwać minutę" nigdy nie zdaje egzaminu i leży się na deskach po 44 sekundach. Dlatego zalecam wysyłanie do telewizyjnych programów pistoletów większego kalibru, niż - z całym szacunkiem - poseł Girzyński. Poza tym, partia Kaczyńskiego trafi do targetu niezdecydowanego. Bo te 25-30 proc. w sondażach, cokolwiek o nich nie sądzić, nudzi chyba każdego. Być może przyda się do tego celu nowy portal społecznościowy. W PiS pojawią się też nowe twarze, wygadane i inteligentne, byle nie takie jak Sławomir Nowak. Kaczyński zrealizuje "przymierze" z Ludwikiem Dornem i Markiem Jurkiem, bo prawica teraz jak nigdy musi połączyć swoje siły. Do polityki, gdy wszyscy zapomną o Lufthansie, wróci Jan Rokita.

W mediach będzie już nie 20, ale 80 proc. rzetelnych dziennikarzy, którzy przestaną pisać o tym czy innym agencie służb, że kąpał się nago pod prysznicem, ma kłapciate uszy i lansował się w adidasach. Będziemy wiedzieć, który dokument jest analizą, a który zwykłą wrzutką. No i zamiast tych wrzutek, pojawiać się będą one w całości, by nie było żadnych wątpliwości. Nie ma po co do programów zapraszać Palikota, więc dziennikarze skończą z palikotyzacją mediów. I oczywiście po równo będzie dostawać się prezydentowi i premierowi, PiS i PO.

Podczas obchodów 30. rocznicy powstania "Solidarności", wszyscy będą świętować razem, bez podziałów. A Lech Wałęsa przyzna się w tym roku do czarnych plam na życiorysie i po prostu przeprosi, bo tak potrafią tylko wielcy przywódcy. Z wyborów prezydenckich wszyscy, jak jeden mąż, będziemy zadowoleni, bez kaca. Tego moralnego.

Pobożne życzenia, bo niestety - wszystko będzie na odwrót. A może nie?