Seremet idzie na wojnę z Komorowskim

Andrzej Seremet wyznaczył już ewentualnego następcę gen. Parulskiego na stanowisku szefa NPW. Skierował wniosek do szefa MON, ale nawet, gdyby Tomasz Siemoniak przychylił się do niego, Bronisław Komorowski zapewne pomysł Prokuratora Generalnego storpeduje.

Prezydent już poinformował opinię publiczną, że czuje się "zawiedziony" rozwiązaniem Seremeta. Parulski to człowiek blisko z nim związany, od niego otrzymał stopień generała. W spór "niezależnych" prokuratur włączają się oficjalnie politycy PO. To najdobitniej świadczy o reformie rozdziału funkcji prokuratora generalnego od ministra sprawiedliwości.

Seremet ma duży problem, bo poszedł na wojnę nie tylko ze swoim zastępcą, ale prezydentem i - być może - premierem. Nawet jeśli wszystko skończy się po jego myśli, a Tusk kontrasygnuje decyzję o usunięciu Parulskiego ze stanowiska, dawny sędzia będzie liczył na łaskę szefa rządu, by ten przyjął i zaakceptował sprawozdanie z jego działalności. Pozbywając się krytykowanego Parulskiego, premier może również odsunąć od wpływów wybijającego się na niezależność Seremeta.

Tak kończy się bajka o "apolitycznej" i "niezależnej" prokuraturze. Po raz pierwszy od dawna zastępca wypowiada posłuszeństwo swojemu zwierzchnikowi, czyli de facto państwu. Wcześniej człowiek Parulskiego, płk Przybył, który inscenizował samobójstwo, "przejechał" się po wszystkich organach śledczych, zajmujących się działaniami NPW. Z kolei minister Gowin - początkowo stojący po stronie Seremeta - może jedynie biernie przyglądać się tej walce.

W wojnie na linii PG-NPW najciekawsza jest jednak rola Komorowskiego. Jako zwierzchnik sił zbrojnych, człowiek od lat związany z wojskiem, dopuszcza możliwość współpracy między prokuratorami, z których jeden wypowiedział posłuszeństwo drugiemu. Skąd takie zaangażowanie prezydenta w obronę Parulskiego i w cały spór? Być może, jak sądzi prof. Zybertowicz, Komorowski chce zachować ogromne wpływy w służbach i wojsku.