Szef parlamentarnego zespołu, zajmującego się wyjaśnieniem przyczyn katastrofy samolotu Tu-154M na lotnisku Siewiernyj, poseł Antoni Macierewicz przedstawił w "Naszym Dzienniku" niektóre aspekty prawne i polityczne związane z tragedią smoleńską. Najmniej znana wydaje się być sprawa wyboru podstawy prawnej przyjętej do badania wypadku, więc prześledźmy drogę, która prowadziła nieuchronnie do kompromitacji rządu Donalda Tuska i państwa polskiego na arenie międzynarodowej.
1. Obie strony, polska i rosyjska, prowadziły działania wspólnie do 13 - 15 kwietnia na podstawie umowy z 1993r. Przewodniczącym komisji polskiej był płk Mirosław Grochowski, a komisji rosyjskiej - gen. Siergiej Batujew. Ta krótka współpraca przyniosła rezultaty, np. Polacy otrzymali zapisy rozmów kontrolerów z wieży w Smoleńsku.
2. Rosjanie próbowali jednocześnie wymusić na polskich władzach zgodę na badania przyczyn według załącznika 13 do konwencji chicagowskiej. Morozow przekonał do tej idei Edmunda Klicha, ten przekonał ministra Grabarczyka, a minister - Donalda Tuska. Edmund Klich, niemający wcześniej żadnych pełnomocnictw stał się faworytem Rosjan, którzy zaczęli go traktować jako najważniejszą osobę.
3. Po uzgodnieniach z Donaldem Tuskiem Putin podpisał zarządzenie, które powierzało wyjaśnianie przyczyn katastrofy moskiewskiemu MAK według procedury opisanej w załączniku 13 do konwencji chicagowskiej. "Ale w rzeczywistości podstawą prawną tego działania nie była konwencja ani sam załącznik - mówi Antoni Macierewicz. - Podstawą prawną było zarządzenie premiera Federacji Rosyjskiej. I premier Tusk milcząco przyjął to do wiadomości. (...) Podejmując taką decyzję, premier Tusk działał na szkodę państwa polskiego i powinien za to odpowiedzieć przed sądem."
Najważniejsze sprawy Polski oddano Władimirowi Putinowi i zdano się na jego łaskę i niełaskę. To wyjaśnia nam, dlaczego D. Tusk mataczył i dezinformował społeczeństwo, gdy mówił o świetnej współpracy z Rosją i konieczności zaufania wschodniemu sąsiadowi.
Inne tematy w dziale Polityka
