W dniu dzisiejszym wysłałam pismo o poniższej treści faksem na nr 48223189801 oraz email: pk.skargi@ms.gov.pl uzupełniając pierwotne pismo Pani Joanny Mieszko-Wiórkiewicz o częściwyróżnione pogrubioną czcionką.
Daniela Joćko Zbychowo 2012-03-30
Pan
Andrzej Seremet
Prokurator Generalny RP
ul. Barska 28/30
02-315 Warszawa
Dot.:Zawiadomienie o przestępstwie uśmiercenia członków oficjalnej polskiej delegacji do Katynia w dn.10.04.2010 i wniosek o ściganie karne
Niniejszym,
wychodząc z dyspozycji art. 240 § 1 kk i nawiązując do:
1/ ogłoszonej w dniu 28.03.2012 r. przez Ministra Spraw Zagranicznych Radosława Sikorskiego treści rozmowy pomiędzy Centrum Organizacyjnym a Ambasadorem Polski w Rosji Jerzym Bahrem,
2/ treści informacji w mediach od lekarzy biegłych medycyny sądowej powołanych przez Prokuraturę w sprawie dokonania oględzin i sekcji sądowo-medycznej ciał ofiar zdarzenia z dnia 10.04.2010 r., którzy uznali - dokonując w toku zleconych czynności - oceny stanu i rodzaju obrażeń narządów wewnętrznych ekshumowanych ciał śp. J.Kurtyki i śp. P. Gosiewskiego, iż nie można określić zarówno czasu zdarzenia, okoliczności określających przebieg zdarzenia, jak również przyczyn śmierci osób na przykładzie badanych ciał,
występuję z zawiadomieniem o uzasadnionym podejrzeniu zaistnienia w dniu 10.04.2010 r. przestępstwa pozbawienia życia z premedytacją 97 osób , członków oficjalnej delegacji reprezentujących Państwo Polskie, udających się na uroczystości państwowe w celu upamiętnienia rocznicy zbrodni w Katyniu k. Smoleńska.
Składając na ręce Prokuratora Generalnego RP zawiadomienie o uzasadnionym podejrzeniu zaistnienia przestępstwa z art. 134 kk, art. 148 § 2 pkt 3 kk w zw. z art. 258 § 1 i § 3 kk w stosunku do co najmniej 97 osób, wnoszę o podjęcie niezwłocznie czynności procesowych umożliwiających ściganie karne i doprowadzenie do skazania osób, wobec których uzasadnionym może okazać się zarzut działania przestępczego o cechach opisanych w przywołanych przepisach karnych.
W szczególności wnoszę o bezzwłoczne nakazanie operatorom telefonii działających w Polsce o przedłużenie archiwizowania wszelkich połączeń o czas niezbędny do wyjaśnienia zbrodni.
Uzasadnienie
W dniu 28 marca 2012 r. pan Radosław Sikorski opublikował w polskich mediach publicznych treść rozmowy jakiegoś centrum organizacyjnego ze świadkiem zdarzenia Ambasadorem Jerzym Bahrem. Świadek w kilka minut po wydarzeniu na lotnisku Siewiernyj w Smoleńsku stwierdził, że nad lotniskiem przeleciał nisko samolot, który następnie pokazano mu jako rozbity w drobny mak bez śladów życia. Fakt ten Minister R. Sikorski uznał za wystarczający do ogłoszenia śmierci Prezydenta Lecha Kaczyńskiego i rozpoczęcia procedury przejęcia władzy przez Marszałka Sejmu Bronisława Komorowskiego. Przelot samolotu nad lotniskiem w kierunku wschodnim potwierdzony przez wiarygodnego świadka Jerzego Bahra w kilka minut po upadku wskazuje na mataczenie przy ustalaniu okoliczności katastrofy, gdyż do tej pory przekonywano, że TU154 nadlatywał od strony wschodniej w kierunku zachodnim. Ponadto nadzwyczajna wiedza Ministra Sikorskiego, który w normalnych okolicznościach katastrofy w ościennym państwie po kilku minutach od zdarzenia nie mógłby wiedzieć o liczbie ofiar śmiertelnych, ani o przyczynie katastrofy, stawia go jako głównego podejrzanego o kierowanie zabójstwa z premedytacją 96 osób delegacji i załogi, oraz jednej osoby NN o nieustalonej tożsamości. Fakt pojawienia się osoby NN w samolocie HEAD świadczy o zorganizowanej przestępczości, gdyż niemożliwe jest wejście na pokład osoby niepowołanej, tym bardziej, że dzień wcześniej, 9 kwietnia 2010 roku ogłoszono alert o możliwym ataku terrorystycznym w państwie UE.
Ponadto w artykułach zamieszczonych w polskich mediach (prasa, radio, telewizja) w dn.22.03.2012 r. i potem, na podstawie informacji od biegłych lekarzy z zakresu medycyny sądowej, powołanych postanowieniem Prokuratury Wojskowej w Warszawie w uzgodnieniu z Naczelnym Prokuratorem Wojskowym i Prokuratorem Generalnym RP podkreślono, iż w świetle materiału dowodowego, który wraz z ciałami ofiar udostępniono biegłym na czas dokonania oględzin ciał i przeprowadzenia sekcji sądowo-medycznej, nie można ustalić przyczyn śmierci co najmniej w dwóch przypadkach ofiar zdarzenia z dnia 10.04.2010 r., jak również nie można ustalić przebiegu samego zdarzenia, wskazania czasu wystąpienia i cech charakterystycznych prowadzących bezpośrednio do utraty życia wskutek katastrofy samolotowej, a zatem nie można jednoznacznie wykluczyć podejrzenia zaistnienia przestępstwa i to w postaci kwalifikowanej przez przepisy ustawy Kodeks Karny w rozumieniu art. 134 kk i art. 148 kk.
W tym stanie rzeczy, uznając, iż przysługuje mi prawo odwołania się do delegacji zawartej w przepisie art. 240 § 1 kk, wobec wystąpienia uzasadnionych wątpliwości co do przyjmowanej do tej pory wersji w odniesieniu do przyczyn i przebiegu zaistnienia zdarzenia z dnia 10.04.2010 r., które nie są wynikiem ustaleń dokonywanych w myśl przepisu art. 2 § 2 ustawy kpk, a którego treść zobowiązuje wszystkie organy procesowe i reprezentujące Państwo do podejmowania rozstrzygnięć wyłącznie na podstawie prawdziwych ustaleń faktycznych, uważam, że wystąpienie z zawiadomieniem o możliwości zaistnienia przestępstwa i z żądaniem podjęcia ścigania karnego osób, które mogły dopuścić się wskazanych wyżej czynów, jest moim obywatelskim obowiązkiem.
Proszę o potwierdzenie daty wpływu tego zawiadomienia wraz z numerem dziennika korespondencji.
Z poważaniem
