Nareszcie możemy zacząć przestać mówić o meczu otwarcia, o wszystko, i o honor. Jeśli o mnie chodzi, chciało mi się rzygać na samą myśl o tym, że na kolejnym turnieju mógłby znowu być taki scenariusz. Ale nie jest, jest kolejne zwycięstwo, mimo, że Ukarińcy podeszli do meczu ambicjonalnie, i grali dość ostro (ale nie brutalnie, nikt nie chciał nam zrobić krzywdy) to jednak nasi piłkarze odebrali ich w podobnym stylu. Choć ciągle brakuje mi bardzo takiego doskoczenia do przeciwnika, kiedy faulowany jest Robert Lewandowski. W końcu po kiego grzyba na te mistrzostwa został zabrany Jodłowiec?
Nie wiem jak Wy ale ja np już się tak potwornie nie denerwuję przed kolejnym meczem polskiej reprezentacji, co w przeszłości było nie do pomyślenia. Muszę przyznać że to jest wspaniałe uczucie, mieć takie poczucie, że na boisko wychodzą poważni ludzie. Nawet nie tyle od strony piłkarskiej, choć też ale przede wszystkim od strony taktycznej i ambicjonalnej.
Robi na Was wrażenie, że Prezydent Ukrainy jedzie na mecz grupowy odpadającej z turnieju reprezentacji? szacunek dla Poroszenko za przyjazd na ten mecz.
