Cudowny ów rok, 2015. Miast inwokacji - wstęp do spraw ważnych

2015 był rokiem cudów, które dokonały się w naszym kraju. Najważniejszym z nich jest zmiana w społecznej świadomości, która oznacza zerwanie z niszczącą Polskę przeszłością minionych ponad siedmiu dekad, narzuconej, obcej władzy, autorytetów i wartości.

W roku 1920, gdy Ojczyźnie zagrażała ze Wschodu barbarzyńska ideologia motywowana nienawiścią do Boga, chrześcijaństwa, ludzkiego indywidualizmu, wolnej wymiany poglądów oraz informacji, jej wyznawców można było policzyć nad Wisłą, Bugiem i Prypecią na palcach.

Dziś jest ich, niestety, wielokrotnie więcej. To tragiczna cena czasów zniewolenia, które ukształtowały część Polaków na obcą modłę.  

Cudem jest przełamanie oporu, jaki towarzyszył powrotowi do tradycyjnych wartości, wyzwolenie się z apatii i beznadziei. Zanim dokonała się ta zmiana, zbłąkana polska dusza eksperymentowała z jeszcze bardziej skrajnymi ideologiami i pomysłami.

Wyborczy głos trafiał do niedowiarków, profanatorów, zwodzicieli i oszustów.

Cud owego niezwykłego roku, dwa tysiące piętnastego, polega między innymi na tym, że był on ostatnim, kiedy można było skutecznie powstrzymać proces degradacji kraju, który zbliżał się ku cywilizacyjnej przepaści, utrwalając swoje miejsce w świecie jako bierny, pozbawiony tożsamości uczestnik procesów politycznych i gospodarczych.

Ten cud przytrafia się Polakom w chwili, gdy zagrożona jest tożsamość całego kontynentu. Nowa władza, posiadająca silny mandat obywatelski, ma szansę dokonać reform w dziedzinie gospodarczej, edukacji i kultury, które odwrócą niekorzystny bieg zdarzeń i zapewnią Polakom godne miejsce w świecie. Oczekiwania są ogromne, ale już drobne rozwiązania – stawiające zwykłe polskie sprawy na nogach, a nie na głowie – są w stanie wyzwolić energię, która doda nam wszystkim skrzydeł. Jestem o tym przekonany.