Uchwała 7 sędziów SN - reakcja reformy.

W 2011r  zostało dokonane fałszerstwo na potrzeby Sądu Rejonowego w Toruniu.  O fałszerstwie wiedziała od  2011r. sędzia M.A.  Gdy przez  6 lat  sędzia M.A.  nie zgłosiła  organom ścigania fałszerstwa dokonanego na potrzeby sprawy, która prowadziła, chociaż obliguje do tego prawo - art. 304 § 2 kpk, pokrzywdzona postanowiła  to zgłosić 

Pokrzywdzona fałszerstwem,  zgłosiła organom ścigania, że sędzia nie  domaga się ścigania "fałszerki". i wniosła o wszczecie śledztwa wobec sedziego Niestety prokuratura odmówiła wszczecia śledztwa wobec M.A. Pokrzywdzona napisała zażalenie. Wówczas  sędzia, tego samego sądu  T.Ł  sam wyłaczył się.od prowadzenia sprawy dotyczącej SSR   M.A.,  podobnie jak inni sędziowie miejscowego sądu w 2017r . Zatem do rozpoznania zażalenia wyznaczono inny sąd. Zażalenia nie uwzględniono.

Zatem 1 września 2017r  pokrzywdzona sama zgłosiła fałszerstwo organom ścigania. Wówczas to "fałszerka" w 2018r  zasiadła na ławie oskarżonych. Zatem pokrzywdzona ponownie wniosła o podjęcie wszczęcia śledztwa wobec  M.A. z uwagi na osłanianie  sprawcy fałszerstwa.  Ponownie odmówiono wszczęcia śledztwa. Pokrzywdzona napisała zażalenie.

Gdy kolejnym razem sprawa  dotycząca SSR M.A. trafiła  do  miejscowego sądu w Toruniu w 2018r , wówczas  sędzia T.ł. podjął sie prowadzenia sprawy.   Co zatem wpłynęło na to, że w 2018r  sędzia T.Ł podjął się rozpoznania "tej samej sprawy"? Dlaczego ? Zmiana przepisów?

Sędzia referent T. Ł, wyprosił publiczność z posiedzenia i nie wyraził zgody na osobę zaufaną rozpoznając zażalenie na odmowę wszczęcia śledztwa wobec SSR M.A.

Zachowanie sędziego T.Ł. budzi wątpliwośći, czemu raz sędzia  T.Ł.  wyłączył od się prowadzenia sprawy dotyczacej SSR M.A. , a drugim razem nie. Czemu na posiedzeniu na sali nie mógł być nikt obecny poza pokrzywdzoną. Prawo tego nie zabrania, aby inne osoby były na sal podczas posiedzenia.

Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2012 r. tutaj http://www.sn.pl/orzecznictwo/SitePages/Najnowsze_orzeczenia.aspx?ItemSID=98-16544171-be1b-4089-b74b-413997467af2&ListName=Zagadnienia_prawne&Rok=2012

TREŚĆ

​1. W postępowaniu karnym jawne są posiedzenia, na których sąd „rozpoznaje lub rozstrzyga sprawę” w rozumieniu art. 42 § 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.).

2. Pojęcie „sprawa”, interpretowane przy uwzględnieniu treści art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, oznacza sprawę w zakresie głównego przedmiotu postępowania, a także kwestii incydentalnej, która związana jest z możliwą ingerencją w sferę podstawowych praw zagwarantowanych przepisami Konstytucji.

3. Wyłączenie jawności posiedzenia, na którym sąd rozpoznaje lub rozstrzyga sprawę, dopuszczalne jest jedynie w wypadku przewidzianym w ustawie (art. 42 § 3 u.s.p.).

Poniżej w załączeniu pismo z dn. 29 pażdziernika 2018r , podające że w.w. Uchwała 7 sędziów  ...