Czy można się dziwić temu, że samo bycie politykiem publicznie deprecjonuje? Politycy od lat ciężko pracują na jak najgorsze opinie na swój temat. Również dlatego nie zdarzyło się do tej pory żeby rządząca partia wygrała wybory. Od 20 lat każdej z nich wydaje się, że jest cwańsza od poprzedników i jeszcze żadna cwańsza się nie okazała. Dlatego nie ukrywam irytuje mnie kiedy ktoś imputuje mi jakieś szczególnie gorące uczucia wobec jakiejś partii czy polityka.
Nie znaczy to jednak, że pośród polityków nie ma takich co do których nie żywię pewnych nadziei. Jednym z nich jest Paweł Kowal o czym niejednokrotnie pisałem. Innym Jarosław Gowin. Obu zresztą poznałem na urodzinach salonu24. Dziś słów parę na temat tego drugiego. Wykształcony, elokwentny z mocnym kręgosłupem. Były naczelny miesięcznika "Znak". To jednak co wyróżnia go spośród politycznej masy to fakt, że sprawy, którymi się zajmuje zwykł traktować poważnie, tak jak zlecone mu przez premiera prace nad ustawą regulującą kwestie in vitro. Dla mnie osobiście Gowin jako konserwatysta był gwarantem prawicowego formatu PO.
Był. Ponieważ trochę podobnie jak PiS po 2005 roku, PO po 2007 wymieniła sobie elektorat. Na poeseldowski. Dziś Gowin, pasowany swego czasu na szefa konserwatywnej frakcji PO jest politycznym singlem skojarzonym z obozem Schetyny i jako taki nie ma żadnego wpływu na linię partii rządzącej. Jest kwiatkiem do kożucha w permanentnym stanie zawieszenia pomiedzy zagrożeniem partyjnego istnienia a zepchnięciem w polityczną przepaść.
Z drugiej strony nowy byt polityczny jakim jest PJN, na ktory prawdopodobnie zagłosuję w nadchodzących wyborach (o ile wogóle na nie pójdę) choć w wielu sprawach ma niegłupie propozycje to w sprawach obyczajowych jest dziwnie cichy. Albo brakuje mu kogoś kto by się tą działką zajął albo maskuje lewicowe rozterki szefowej. Uwiera mnie to i uważam, że Gowin PJN bardzo by się przydał i jako konserwatywną partię by ją uwiarygodnił.
Inne tematy w dziale Polityka
