Ciężko jest być wrażliwym Europejczykiem

Dzisiaj prawie zaspałem do pracy, ale bynajmniej nie z powodu zmiany czasu, lecz sobotniej akcji gaszenia na godzinę świateł. Usłyszałem o tej pięknej inicjatywie dosłownie w ostatniej chwili i chociaż nie miałem pewności, czy chodzi o ochronę lasów tropikalnych, czy jednak bardziej na czasie Tybet lub cokolwiek innego postanowiłem się dołączyć.

Poskutkowało to tym, że gdy w naszym mieszkaniu punkt dwudziesta zgasło światło, poczułem się tak bardzo dobrym i wrażliwym na losy lasów tropikalnych tudzież Tybetu Europejczykiem, że zapomniałem zupełnie o nieszczęściu jakim jest przeludnienie naszej pękającej w szwach planety i oddałem się radosnym igraszkom z małżonką. Bez zabezpieczenia...

Wiem, to nieroztropne, ale nic nie poradzę na to, że jako wrażliwiec-neofita nie potrafię jeszcze w pełni kontrolować związanych z byciem dobrym emocji. W każdym razie pomimo nieśmiałych, wynikających z ogólnego zacofania małżonki protestów wymogłem na nie obietnicę, że w razie czego syna nazwiemy Tyberiusz, a córkę Elektra. Trzeba być konsekwentny, no nie?

Na razie jednak żyję z rozchwianym zegarem biologicznym, bo po pamiętnej sobocie spałem już przed dwudziestą pierwszą i gdy obudziłem się o 4 rano  całą niedzielę byłem nieprzytomny na tyle, że nawet sensacyjna wieść o dramatycznym rozstaniu SLD z PD nie wywołała szybszego bicia serca.

A przecież to wiekopomne wydarzenie oznacza, że na naszej scenie politycznej pojawili się pozostawieni samopas głęboko intelektualni politycy Partii Demokratycznej i chociaż Platforma na niedostatek osobników głęboko intelektualnych na pewno nie cierpi, to od takiego przybytku głowa z pewnością ją nie rozboli.

Mam więc nadzieję, że historyczne połączenie dla dobra Polski jest tylko kwestią czasu i już niedługo będziemy mogli cieszyć się z 90 procentowego poparcia dla peopede.

Biorąc dodatkowo pod uwagę, że uwolniona od balastu PD lewica ma szanse pozyskać nie tylko czytających zamiast ‘Naszego Dziennika' ‘Nie' i ‘Trybunę'  antyradiomaryjnych staruszków, ale także młodych i wrażliwych młodzieńców noszących w sercu Tybet, a w inny miejscu pomarańczową wstążeczką, to nadzieje na ponad 90-procentowe  poparcie dla europejskiej idei jedności są naprawdę spore. Szczególnie, że Donald ponoć dogadał się z Lechem w sprawie traktatu i chyba skończy się wreszcie męczące udawanie.

Gdy weźmiemy pod uwagę, że sympatyczny Rysio Kalisz być może zrobi dzisiaj odpowiednio dobrze znieważonemu przez prezydenta Kaczyńskiemu uroczemu Brandonowi Fayowi, to dzięki głosom środowisk tęczowych pojawiają się szanse na poparcie stuprocentowe.

Jakkolwiek więc nie patrzeć, perspektywy mamy tęczowo-różowe. Dlatego też - Tyberiuszu tudzież Elektro - może jednak nie wybierajcie się jeszcze na tę stronę?