Wielu z nas bardzo pragnie mieć dzieci, jednak nie wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, że nasze życie nie będzie już nigdy takie, jakie było. Wraz z narodzinami dziecka wszystko się zmienia, często o tym słyszymy i czytamy. Jednak niewielu z nas bierze to do siebie poważnie. Różnego rodzaju poradniki, czasopisma czy filmiki informują o tym, co nas czeka w przyszłości. Czego możemy się spodziewać po urodzeniu, naszego upragnionego potomka? Oto lista rzeczy dla przyszłych rodziców, którzy chcieliby wiedzieć, na co muszą zwrócić uwagę.
Macierzyństwo nie jest stanem wyjątkowym, jednak presja społeczna w stosunku do przyszłych matek jest ogromna. Wymaga się od nich myślenia wyłącznie o dziecku, natomiast ich potrzeby stają się już mniej ważne. Toteż są przekonane, że po porodzie wszystko wróci do normy. Do stanu sprzed ciąży. Niestety żadna z nich nie zdaje sobie sprawy z tego, że już nic nie będzie takie samo. Jeszcze przed porodem czasami zdarza się, że przyszłe mamy wyszukują w Google doświadczenia opisane przez innych rodziców: Jak by to było, gdyby nagle urodziło się dziecko?
Co konkretnie by się zmieniło? Podczas takich poszukiwań natrafia się na artykuły, w których stwierdza się, że sens życia rozumie się tylko poprzez posiadanie dzieci. Może to być prawdą tylko w niektórych przypadkach, że absolutnie nic się nie zmienia. Jednak to błędne myślenie, przeważnie wszystko ulega zmianie. Może przyszłym rodzicom pomoże ten artykuł, przygotować się do zbliżającego się rodzicielstwa. Jednak nie wyczerpuje on tematu. Nie gwarantuje on także, że wszystko się z niego wydarzy. Oczywiście, że nie, różni rodzice mają różne dzieci i mają różne doświadczenia.
Jak wygląda nasze życie z dzieckiem? Oczywiście zależy to od wieku dziecka, inaczej postępuje się z niemowlęciem, a inaczej z 2-4 latkiem. Jednak istnieją pewne, uniwersalne zasady, które są ważne dla małych dzieci, mianowicie stały plan dnia i rytuały mu towarzyszące. Zacznijmy więc od niemowląt. W ich przypadku dzień wyznaczają pory karmienia, które powinny być zawsze o tych samych porach. Również pory snu należałoby, w miarę możliwości zachować niezmiennie. Nie oznacza to jednak, że musimy siedzieć z dzieckiem w domu.
Powinniśmy pamiętać jedynie o komforcie niemowlęcia, zadbajmy więc o wygodny wózek, w którym będzie mogło spać, wybierajmy miejsca, w których można go umieścić na tyle widocznie, aby mieć go przez cały czas na oku. Co wyklucza na przykład ciasne kawiarnie, domy towarowe i ogólnie większość miejsc, gdzie panuje tłok i hałas. Zawsze wybierajmy restauracje na podstawie tego, czy jest miejsce do przewijania dzieci. Należy również zadbać o dostateczną ilość pokarmu i picia. Nigdy nie stawiajmy wózka z dzieckiem w słonecznym miejscu, dużo lepsze będzie w pełni zacienione.
Co do dzieci w wieku 2-4-latka należy, jak najwięcej przebywać na świeżym powietrzu. Do tego celu idealne są place zabaw i parki, tam możemy poświęcić czas na wspólnych zabawach. Również w domu, powinniśmy jak najwięcej czasu mu poświęcać, na przykład czytając bajki lub układając puzzle. Dzień winien wyglądać zawsze tak samo, to ważne by dziecko czuło się bezpiecznie. Wszystkie zajęcia powinny mieć swój czas: śniadanie, obiad czy kolacja, zawsze o tej samej porze. Również kąpiel, popołudniowa drzemka czy pójście do łóżeczka spać. Po śniadaniu obowiązkowy spacer i ewentualne, drobne zakupy w drodze powrotnej do domu. Następnie lekki, zdrowy obiad i drzemka.
Po drzemce chwila zabawy w domu i wizyta na placu zabaw. Po powrocie zajęcia, które pozwolą dziecku na rozwój wewnętrzny i odpoczynek, na przykład układanie puzzli lub czytanie. Pod koniec dnia kolacja, kąpiel i ułożenie go do snu. Warto wtedy sięgnąć po bajki i je czytać, dziecko się wyciszy i rozwinie swoją fantazję. Zawsze, gdy wybieramy się z dzieckiem poza dom, warto zadbać o odpowiednią ilość napoi i przekąsek. Wybierajmy zdrowe produkty.
Gdy przebywamy z dzieckiem, odłożymy telefon na półkę, by nie rozpraszał zarówno jego, jak i nas. Ponieważ, dziecko naśladuje nas, robiąc później przedstawienie, aby wymusić np. oglądanie bajek. Oczywiście możemy po prostu powiedzieć nie i znosić napad jego złości, który prawdopodobnie nastąpi. Jednak nie można tego robić codziennie. Niestety konsekwentne rodzicielstwo jest praktycznie niemożliwe. Z powodu wyczerpania fizycznego i psychicznego. Również rozwieszanie prania, odłożymy na później, możemy to zrobić w trakcie jego popołudniowej drzemki.
Przyzwyczajmy się do tego, że życie z dziećmi dostarcza nam dodatkowych zajęć, takich jak nieskończenie wielka ilość prania, z uwagi na piasek z placu zabaw. Również wspólne wyjścia z partnerem do kina, teatru czy klubu bywają już niemożliwe, ponieważ opieka nad dzieckiem to praca 24/24 godzin 7 dni w tygodniu. Poza tym opieka nad nim to ciężka praca, po której nie mamy zwyczajnie na to siły. Tematem dominującym w rozmowach z naszym partnerem staje się nasze dziecko, to zupełnie normalne. Co dzisiaj jadło? Ile spało? Co robiło na placu zabaw? Albo coś, co nas naprawdę zdenerwowało?
Niestety dominującym tematem naszych kłótni są różne zdania dotyczące wychowania naszego dziecka. Brzmi niesprawiedliwie? Nie, po prostu, to ono staje się naszym najważniejszym tematem. Każde z nas ma inne zdanie na temat postępowania z nim i metod wychowawczych. Nawet tak prosta czynność, jak ułożenie go do snu jest tematem konfliktowym. W przypadku mężczyzn często panuje opinia, że należy je położyć do łóżeczka i pozostawić tam by zasnął, my natomiast jesteśmy zdania, że nie warto dać dziecku niepotrzebnie płakać. Pamiętajmy o tym, że płacz ma jakąś przyczynę. Takie dyskusje mogą się przeciągać i są zaskakująco wyczerpujące, gdy musimy to robić w kółko.
Warto zawsze dużo rozmawiać z dzieckiem, uczymy je wtedy komunikowania się z innymi. Ponadto wzbogacamy zasób słów dziecka. Traktujmy je, jak równorzędnego rozmówcę, nie stosując w jego przypadku dziecięcej mowy. To najczęstszy błąd popełniany przez dorosłych. Oczywiście czasami może być taka rozmowa naprawdę denerwujące, ponieważ dzieci w tym wieku nie kierują się żadną logiką. Jednak paradoksalnie to od niej zależy, jak nasze dziecko będzie rozwijało swoje umiejętności komunikowania się z innymi.
Nie zapominajmy o tym, że olbrzymią rolę odgrywa w wychowaniu dziecka dobry kontakt i zaangażowanie ojca. To on uczy nasze dziecko wielu rzeczy, których żadna kobieta nie jest w stanie nauczyć. To on upewnia nasze córki, że są piękne. Dzięki temu wyrosną na pewne siebie, znające własną wartość młode kobiety. Synowie natomiast na opanowanych, pewnych siebie mężczyzn. Nie zapominajmy o tym, że dla naszych dzieci to my jesteśmy wzorami do naśladowania, pamiętajmy o tym, gdy najdzie nas ochota na wymówki w stosunku do partnera. To od naszego zachowania zależy szczęście naszego potomka w przyszłości.
Okazuje się, że wysiłek organizacyjny w życiu codziennym podwaja się w stosunku do tego sprzed ciąży. Jest niezliczona ilość nowych rzeczy do zrobienia: koordynacja profilaktycznych badań lekarskich, przechowywanie i stosowanie kremów przeciwsłonecznych, upewnienie się, że przedszkole ma zmianę odzieży sezonowej, zamieszczanie zdjęć dla krewnych z grupy Whatsapp, zawsze pakujmy butelkę wody i kapelusz przeciwsłoneczny wybierając się gdzieś ... To się nigdy nie kończy.
Jest wiele momentów w ciągu dnia, kiedy wyobrażamy sobie, jak fajnie byłoby teraz, gdybyśmy mieszkali sami. Dlatego jest bardzo ważne by raz w tygodniu znaleźć czas tylko i wyłącznie dla siebie. Nie bójmy się zostawiać dziecka pod opieką np. dziadków, przecież oni nas wychowali, to i dadzą sobie doskonale radę z naszym dzieckiem. A my spędźmy czas tylko we dwoje, to pobudzi naszą miłość i wzmocni związek. Wrócimy ze zdwojona ochotą do opieki nad owocem naszej miłości. Z pewnością nam ani jemu to nie zaszkodzi, a wręcz przyniesie wymierne korzyści.
Możemy również zadbać o nasze przyjaźnie, które z pewnością zostały przez nas zaniedbane. Wynika to z uwagi na trudności ze znalezieniem wolnego terminu. To zupełnie normalne, opieka nad dzieckiem jest bardzo czasochłonna. Nikt tego nie zrozumie, dopóki sam nie przeżyje. Dziecko to nie zabawka, którą można odłożyć na półkę, gdy nam się znudzi. Rodzicielstwo to olbrzymi obowiązek i odpowiedzialność dla obojga rodziców.
