Babcia różańcowa

A nie lepiej by babcia Eska zajęła się kółkiem różańcowym? 

Taki oto komentarz zamieściła niedawno jedna "kulturalna inaczej" pańcia. Ha, babcia – to przerażające po prostu!

Po pierwsze niezmiernie straszne i obciachowe jest bycie babcią, należy się kroić, botoksować i udawać nastolatkę – sorry, beze mnie :) Po drugie – jeszcze bardziej straszne jest odmawianie różańca, to już kompletne dno wg niektórych szalenie nowoczesnych obywatelek.

Cóż – dziadek krowom ogony wiązał, tatuś „leśne bandy” gonił, a córunia/synek robią za intelektualistów, taka mamy elitę, tę, co dziś łazi z tym strasznym ptaszyskiem po Warszawie.

U mnie pod lasem dzięki Bogu normalnie – kapliczki przystrojone, ludzie odprawiają majowe jak zawsze. Tu nie będzie uczenia seksu w przedszkolu, tu się szanuje księdza proboszcza i żaden polityk miejscowy nie robi wygłupów, bo przepadłby na amen – tu są stare obyczaje. Ludzie tutejsi przeżyli Prusaków, przeżyli Hitlera, komunę, przeżyją i to, co teraz się wyrabia. Są sto razy bardziej otwarci, tolerancyjni i odpowiedzialni za całą społeczność, niż ta zbieranina nie wiadomo skąd, której się wydaje, że coś wygrała. Tutejsi nie są „wyrywni” do wieszania flag, ale nikomu by do głowy nie strzeliło, żeby godła nie uszanować, po prostu.

Jutro Matki Bożej Królowej Polski – piękne, stare święto, dlatego dzisiaj moja ulubiona pieśń, jakże bardzo na czasie....

Nigdy w życiu nie zrozumiem, jak można się tu urodzić, mówić po polsku, żyć w tym otoczeniu i nie rozumieć tradycji, które brzmią w pieśniach religijnych. Jak można wierzyć, że da się ot tak, wyrzucić na śmietnik setki lat tradycji, historii – przecież to sama istota polskiego dziedzictwa, wcale nie trzeba być wierzącym ani katolikiem, żeby to rozumieć, wystarczy być człowiekiem myślącym.