Znamy wyniki wyborów samorządowych. Na poziomie sejmików w sześciu władzę obejmie PiS, w jednym PO, odnośnie 2 decydują komitety lokalne w reszcie zaś - 7 sejmikach wojewódzkich - władzę bierze PSL. Już ta prosta matematyka wskazuje nam faktycznego zwycięzcę wyborów. Biorąc zaś pod uwagę, że jednym z tych województw jest księstwo mazowieckie Marszałka Struzika - generujące 15% PKB, będące równoważnym dla 2 średnich czy 3 biedniejszych województw - sukces PSL jest jeszcze większy sprowadzając się do władzy w 8-9 województwach. Zwróćmy też uwagę na jakość innych PSL-owskich : Wielkopolska, Górny Śląsk - wszystko to najbardziej uprzemysłowione i nowoczesne województwa z najlepiej rozwiniętą infrastrukturą i siecią przemysłową.
Wniosek jest jasny: nowoczesna, zmodernizowana, przemysłowa Polska, ta najbliższa standardom Unii Europejskiej wybiera dziś PSL i w tym stronnictwie widzi swoją przyszłość i dalszy rozwój. Tendencję wyraźnie dostrzegają liderzy sondaży. Zaraz po wyborach prezydent UE Donald Tusk złożył szefowi PSL propozycję zostania premierem, niedawno zaś bodaj J. Kalinowski ujawnił, że z rządowych kręgów PiS padła propozycja przejęcia przez PSL kontroli nad PKN Orlen, a domyślać należy się, że nie jest to jedyna spółka skarbu państwa, która w swoich szeregach chętnie widziałaby działaczy PSL.
By ten krajobraz uczynić pełniejszym warto dodać, że ze strony przynajmniej jednego z wielkich niemieckich portali w PL słychać sygnały, że oczekiwana byłaby zmiana na fotelu lidera antypisowskiej opozycji. Sygnał tym cenniejszy, że od ostatniej wizyty Grzegorza Schetyny u kanclerz Angeli Merkel upłynęło ledwie kilka tygodni. Zaś lider PSL Janusz Piechociński już od dłuższego czasu prowadzi rozmowy z partnerami z Chin i innych krajów Dalekiego Wschodu.
Wreszcie - last, but not least - ostatnie doświadczenia wskazują, że jedynie partia silna na prowincji, żyjąca w zgodzie z hierarchią kościelną i zabarwiona prawicowo jest w stanie wygrać wybory i rządzić PL.
Wiele czynników wskazuje więc, że te wybory mogą mieć wagę wyższą niż jedynie okresowy podział łupów. Mogą być one początkiem nowego przeformowania sceny politycznej PL - podobnie jak ongiś afera Rywina - oktrojowania nowej głównej partii tzw. Salonu: z PO na PSL. Tak jak ongiś SLD musiało ustąpić pola, a maszyna polityczna tej partii zaczęła ni stąd ni zowąd pracować na rzecz PO tak i teraz może ona odstąpić od tego przegniłego aferami wehikułu na rzecz młodego, zdrowego, silnego, sprytnego, tchnącego nadzieją i tradycjonalizmem PSL.
Dodajmy też, że stratedzy PSL zdają się dostrzegać te uwarunkowania. Dowodem mogłoby być dzisiejsze wystąpienie Adama księcia Mazowsza w TVP gdzie dał on jasny sygnał, że PSL rozmawiać o władzy może z każdym. W podobny sposób - stosując zmienne sojusze - Hammurabi z księcia Akkadu stał się władcą Mezopotamii.
