Kornel Morawiecki - Komentarz Tygodnia - Lustracja

Ćwierć wieku od upadku komunizmu, 13 lat od powstania Instytutu Pamięci Narodowej wolna Polska nie potrafiła przeprowadzić rzetelnej lustracji. Ta niemoc kładzie się cieniem na kulturze, polityce i gospodarce. Na duchowym, społecznym i materialnym rozwoju kraju.

Od kilkunastu lat publicznie przedstawiam prosty pomysł. Rejestr pracowników Służby Bezpieczeństwa jest znany. Należy wprowadzić prawo, które :

– zwolni wszystkich pracowników służb specjalnych PRL z obowiązku dochowania tajemnicy;

– nakaże każdemu z nich złożyć prawdziwe zeznania o tym, co robił. Co robili jego podwładni, koledzy i przełożeni? Jakich agentów prowadził? Jakie wyznaczał im funkcje i jak oni je realizowali? Podać wszelkie kontakty, mieszkania, wypłacane i pobierane pieniądze, zeznania składane przez tajnych współpracowników itp.;

– za podanie prawdziwych i wyczerpujących informacji zagwarantuje składającemu emeryturę i inne zabezpieczenia w zgodzie z obowiązującym prawem;

– za kłamstwo i zatajanie, udowodnione na podstawie zachowanych dokumentów oraz zeznań kolegów, będzie karało utratą świadczeń i więzieniem;

– to prawo będzie dotyczyć wszystkich funkcjonariuszy służb specjalnych PRL, bez względu na stopień i wiek.

Można by poważnie rozważyć publikowanie całości zeznań w Internecie. Czy prawda o tamtych czasach, odległych o co najmniej 25 lat, może zagrozić interesom suwerennego państwa lub jego instytucji? Tylko wtedy i tylko tak długo, jak ludzie tych instytucji będą mieli na sumieniu ukryte grzechy wobec własnego narodu.

Podobnym prawem można by objąć tajnych współpracowników tych służb – agentów, pracujących wtedy dla PRL i także dla obcych państw.

Zeznania przesłuchiwanych byłyby prawdziwe. Jeśli nie ze zwykłej uczciwości wobec własnego państwa, wobec naszej wspólnej Ojczyzny, to już na pewno z obawy o konsekwencje karne. Gdy tylko groźba stanie się realna, gdy dotknie pierwszego kłamcę, pozostali nie zechcą ryzykować. W imię czego mieliby to robić?

Tylko tak będziemy w stanie dowiedzieć się, jak naprawdę zginął błogosławiony ks. Jerzy Popiełuszko, gdyż taka lustracja nie może ominąć nikogo, nawet kpt. Piotrowskiego i jego kompanów, którzy odsiedzieli lata więzienia, nawet generałów Kiszczaka i Jaruzelskiego.

Tylko tak prawda będzie nas w stanie wyzwolić z podejrzeń i oskarżeń. Będziemy mogli prostować drogi tym, co zbłądzili. Będziemy mogli sobie społecznie, po chrześcijańsku na nowo zaufać.

Dlaczego żaden sejm, żadni polscy decydenci nie wprowadzili takiego prawa? Dlaczego publicznie o tym nie dyskutujemy?