O Demostenesie czasów współczesnych

-    A ja pana kojarzę! – zwrócił się sprzedawca do polityka, uprzejmie się uśmiechając.
-    Bardzo mi miło – ukłonił się z gracją zagadnięty – Zawsze z radością przyjmuję dowody sympatii wyborców i jest mi niezmiernie miło, że zagadnął pan do mnie, panie sklepikarzu.
-    Co tam słychać w wielkim świecie?
-    Nic nowego – odpowiedział poseł, wyciągając markowego papierosa – Europarlament jest wspaniałą instytucją, w której mogę godnie reprezentować wolę mojego narodu, otwierając przed nim nowe perspektywy i możliwości rozwoju.
-    A co nowego dla nas, szaraczków? – nie ustępował sklepikarz, patrząc ze smakiem na paczkę markowych papierosów – Co udało się wywalczyć dla „przeciętnego Kowalskiego”.
-    Dla mnie nikt nie jest szary i przeciętny. Dla każdego jest miejsce wśród moich wyborców i każdego z nich pragnę dumnie reprezentować w kraju i za granicą.
-    Dlaczegoś pan odszedł od czerwonych?! – wtrącił się niespodziewanie gazeciarz – Trzy lata temu żeś się obściskiwał z partyjną wierchuszką a dziś rączki klerowi migdalisz. Wczoraj wódkę żeś pił z ruskimi, a jutro w Charkowie popłaczesz rzęsistymi łzami.
-    Proszę paaaana – kierując dym w twarz gazeciarza, polityk zaczął niespiesznie – Dla mnie podziały, jak już nomen omen wspominałem, nie mają znaczenia. Dla mnie każdy znajdzie miejsce wśród moich wyborców, by móc być dumnie i rzetelnie reprezentowanym na szczeblu państwowym i międzynarodowym.
-    Mówią, że to już pana piąta partia, nie licząc stowarzyszeń... – zagadnęła kobieta, pchająca przed sobą wózek dziecięcy.
-    Proszę paaani... Wewnętrzne podziały polityczne w Polsce nie są dla mnie istotne. Najważniejsze, bym mógł was, czyli tych, co na mnie oddają swe głosy, dumnie i godnie reprezentować jako słyszalny i co najważniejsze: słuchany, głos z głębi polskich miast i wsi. Niczym zdecydowany i patriotyczny donośny dźwięk złotego rogu szlachetnych Piastów.
-    A nakarmisz pan z tego rogu moje dzieciaki? –  warknął przechodzień, szydząc otwarcie z posła – Choćby okruszka z pańskiego stołu...
-    Dla mnie, proszę pana, nie obietnice się liczą, a czyny. Reprezentując potrzeby zarówno obywateli pracujących jak też obywateli zarządzających staram się być przykładem na istnienie głosu zgody i porozumienia ponad wszelkimi podziałami, dla dobra nas wszystkich, żyjąc zgodnie z możliwościami własnego portfela. Bierz pan przykład.

I co jakiś czas ktoś zadawał pytanie, lecz europoseł potrafił wszystko wytłumaczyć z wyważeniem i politycznym obyciem, tak niezbędnym do prowadzenia skutecznych negocjacji w Unii Europejskiej. Oto Demostenes na miarę naszych możliwości...