Może i mnie rymy pomogą?

Dziś dowiedziałem się, że R. Grupiński pisze „wiersze” – a może „wierszem”? Taką zastępcza wrzutkę podały TVP-Fakty.

Biedaczek! Pewnie postanowił wzorować się na B. Komorowskim. On to dopiero poraził swymi rymami sobie podobnych i został nagrodzony. Ale jak to uczynił? Zasugerował, oczywiście wierszem, że panie z PO w Sejmie RP kojarzą mu się z tymi, które zaspakajają chłopskie chucie. Na uwagę zasługuje fakt, że te „damy” z PO, słuchały Bronka z niemym uwielbieniem, z rozchylonymi wargami. Hańba – lecz poprawna politycznie. To oczywiście nie zostało okrzyknięte jako histeria nieuka, przejaw chamstwa, lecz jako dorobek intelektualny kandydata z PO na prezydenta. Dla PO w sam raz. Ten żenujący plebeizm został przez sprzedajne media okrzyknięty jako sukces. I z pomocą polskojęzycznych służalców PO, czerwonawy Bronek został figurantem pod Żyrandolem. I tak też się zachowuje. Pewnie zasłynie z wielości popełnionych błędów, nieuctwa, krzywoprzysięstwa... No cóż, tak czynią i ci, którzy nie posiadają honoru. Pomimo tego, że sprzedajne media dorabiały mu patriotyczny życiorys (ponoć pochodził od Bora Komorowskiego, wywodził się z hrabiowskiej rodziny… co okazało się fałszem), to zasłynął jako nieuk, ale z tytułem magistra historii – tylko czyjej, bo historia Polski jest dla niego obca.

A co chce osiągnąć R. Grupiński? Może pragnie, by mu Tusk wybaczył to, że ogłosił chęć postawienia J. Kaczyńskiego i Z. Ziobro przed Trybunałem Stanu. Dlatego, na wzór Bee... Komorowskiego zaczął publikować wiersze za co również zyskał uznanie w polskojęzycznych mediach, gdyż jest z PO.