Spotkanie w Kijowie splecione ręce...Skojarzyło mi się z pewnym wydarzeniem z danej historii Polski, najpierw - Grunwald a potem czasy wielkiej Rzeczpospolitej .Każdy z tych krajów, krócej lub dłużej, był w kręgu jej zainteresowań i wpływów .Każdy z tych krajów musiał walczyć, aby zachować swoją odrębność, świadczy o tym ich ciekawa historia .W procesie kształtowania się tych narodów Polska była zawsze obecna.I tak się stało, że w najnowszych dziejach wszyscy musieli bronić swojej suwerenności przed tym samym przeciwnikiem....Oczywiście, mamy za sobą zdarzenia, o których trudno jest mówić do dzisiaj ale w sytuacji zagrożenia, rozmowy o tym zostawiamy na czas pokoju .W tym towarzystwie brakuje jeszcze Białorusi , trwającej w zawieszeniu, po której stronie opowiedzieć się definitywnie...Powstał zbyt duży rozdźwięk między znaczną częścią społeczeństwa a władzą i w tym jest nadzieja, że kiedyś dołączy do nas . Mam wrażenie, że zaczyna się budować nowe ukształtowanie Europy : tu wspólny front w obronie niepodległego bytu, coraz lepsze powiązania gospodarcze, poczucie wspólnoty równych narodów i państw..Pozostała część Europy,trwa w przeświadczeniu o swojej wyższości i nie rozumie/ lub nie chce zrozumieć / wagi zagrożenia ze strony Rosji. Lewicowe nastroje znacząco wpływają na postrzeganie jej jak partnera, bez którego życie stanie znacznie trudniejsze i mniej wygodne...I jeszcze jedno : jest od zawsze w nas Polakach, przeświadczenie, że pewnych rzeczy robić nie należy i nie wypada..To takie staroświeckie i niekorzystne dla własnych interesów... .Zachód już dawno porzucił te mrzonki, bo : zysk = dobro a poza tym to dzieje się tak daleko. Może poślemy tym biednym Ukraińcom trochę sprzętu z demobilu , Polsce wyrazimy podziw i uznanie a z Rosją i tak się dogadamy...To nic, my róbmy swoje !
