Cała Polska jest pogrążona w żałobie po katastrofie prezydenckiego samolotu. Najlepsi z najlepszych polskiej elity politycznej wracają do kraju w obleczonych kirem trumnach, ich zmasakrowane, spalone ciała oczekują na obcej ziemi identyfikacji genetycznej. Polska poniosła niechcianą, ofiarę w siedemdziesiątą rocznicę mordu dokonanego na dziesiątkach tysięcy polskich oficerów przez komunistycznych pachołków Stalina. Ból, który do tej pory odczuwali członkowie rodzin pomordowanych, stał się obecnie udziałem wszystkich Polaków. Od 10 kwietnia 2010 roku będziemy czcić katyńską tragedie po dwakroć mocno. Ta druga nie pozwoli zapomnieć o pierwszej.
Ale jednocześnie narodowa katastrofa staje się impulsem powszechnej solidarności, patriotycznego ożywienia, obywatelskiego uświadomienia konieczności naprawy państwa. Polacy wychodzą z odrętwienia, w którym ich utrzymywano od czasu tak zwanej transformacji ustrojowej. Odrzucają symulakry - fałszywy obraz rzeczywistości, gotowe frazesy - tworzone przez znaczną część mass-mediów. Przejrzeli na oczy i nie dadzą się dalej wzajemnie skłócać ani napuszczać na sąsiadów. Zaczynają nazywać sprawy po imieniu. Dość!! Polska ma być Polską, a nie krajem z którego najlepiej zawczasu wyemigrować, żeby nie stać się w nim, prędzej czy później, obywatelem drugiej kategorii. W tym ożywieniu jest nadzieja, której właściwy sens rozumieją tylko sami Polacy. Nie trzeba im nic tłumaczyć, wyssali go bowiem z mlekiem swych matek i pojmują z pokładów polskiej tradycji narodowej. Polska dla Polaków? Tak, a to znaczy: dla wszystkich obywateli Rzeczypospolitej, którzy bez względu na pochodzenie czy wyznawaną religię zgadzają się na stosowanie tych wzorów myślenia i zachowania, które niegdyś stworzyły z Polski światowe mocarstwo. Inni mogą być naszymi drogimi gośćmi, ale tym, którzy poniżają polskość, dziękujemy.
