Przy poprzednich notkach pojawiła się dyskusja, które książki warto czytać, a które nie. Czy lepiej wracać do źródeł, czy lepiej czytać nowe opracowania. Moim zdaniem warto się uczyć, nawet bzdur, bo tylko w ten sposób można oddzielić ziarna od plew.
Kilka lat temu zostałem zaproszony na szkolenie prowadzone przez Andrzeja Wójcikiewicza (dyrektora metody Silva na Polskę) "Samokontrola Umysłu Metodą Silvy". Napiszę o tej metodzie, która zdobyła tak wielką popularność w wielu krajach świata, również w Polsce.
Zacznę jednak od kilku słów wprowadzenia, od siebie. Warto pamiętać o pewnym duchowym BHP i wszystko co wykonujemy, robić z czystą, dobrą intencją, bo podświadomość jest jak lustro, będzie przywoływać to, co sami wywołamy. To bardzo ważne. Niektórzy propagują wypowiedzenie w myślach formułki "wszystko co robię, robię dla dobra ludzkości i świata". Wydaje się, że niektórzy prowadzący kursy Silvy w Polsce o tym zapomnieli, czego dowodem są choćby channelingi z jakimś En-Ki i zbiórki pieniędzy na "Misję Ratowania Ziemii". Moim zdaniem zbłądzili. Więcej tutaj.
Kurs Silvy był zadziwiająco podobny do kursu doskonalenia umysłu (DU) Lecha Emfazego Stefańskiego, prowadzonym przez Ryszarda Gąsiorkiewicza i Krzysztofa I. Bułyszkę, w którym uczestniczyłem w 1996 roku. Większość "magicznych" technik można sprowadzić do trzech kroków, które" są proste, lecz wybitne efekty osiągniemy dopiero po długim treningu i gdy będziemy mieć ogromną samodyscyplinę (uwaga dla publicysty :)
- Osiągamy głębokie odprężenie (poziom Alfa, gdy następuje przewaga fal od 7 do 14 Hz)
- Wizualizujemy sobie to, co chcemy osiągnąć (np. wchodzimy pod prysznic zmywający z nas cały wstyd, albo bierzemy tabletkę zwiększającą poziom odwagi, albo wzywamy na naradę Aleksandra Wielkiego aby poprosić go o poradę)
- Wychodzimy ze stanu głębokiego odprężenia do poziomu aktywności (Beta)
Zwięzły opis metody silvy znajduje się na wikipedii. Osoby zainteresowane, mogą sobie poczytać więcej TUTAJ lub/i obejrzeć filmy na Youtube CZĘŚĆ 1, CZĘŚĆ 2, CZĘŚĆ 3, CZĘŚĆ 4, CZĘŚĆ 5 (film jest ciekawym wywiadem z dr Laszlo Domjan - lekarzem medycyny i doktorem nauk medycznych). Poniżej wyciąg kilku definicji z kursu zaawansowanej samokontroli umysłu silvy:
Świadomość zewnętrzna. Świadomość wewnętrzna. Nieświadomość. Jesteśmy w stanie świadomie funkcjonować na głębszych poziomach umysłu, o ile nauczyliśmy się tego i zmieniliśmy "podświadomość” w "świadomość wewnętrzną". Psychoorientacja- sterowanie umysłem. Mózg: komputer biologiczny, który można programować. Inteligencji biologicznej nie można programować, natomiast inteligencje ludzką - można. Mózg może reagować automatycznie, półautomatycznie, można nim również sterować "ręcznie". Umysł; zdolność inteligencji ludzkiej do dostrajania się do mózgu. Inteligencja ludzka: w teologii znana pod mianem duszy lub ducha. Dusza lub duch = inteligencja ludzka. Wymiar subiektywny; siedziba ludzkiej inteligencji; odpowiada mu częstotliwość fal mózgowych równa 10 Hz. Wymiar obiektywno-subiektywny: siedziba inteligencji biologicznej; odpowiada mu częstotliwość 5 Hz. W danym czasie świadomość może funkcjonować tylko w jednym wymiarze- Gdy używasz wzroku w sposób bezpośredni, innych zmysłów używasz pośrednio. W danym czasie bezpośrednio można używać tylko jednego zmysłu. Dziewięćdziesiąt procent ludzi w naturalny sposób nauczyło się używać zmysłów obiektywnych. Tylko dziesięć procent ludzi w naturalny sposób opanowało wykorzystywanie zmysłów subiektywnych. Wszystko co tworzymy musi być najpierw stworzone w wymiarze subiektywnym. Metoda Samokontroli Umysłu uczy Łudzi funkcjonowania w wymiarze subiektywnym i świadomego używania zmysłów subiektywnych. Programowanie: Jest to zmienianie stanu materii. Zmień stan materii nieożywionej, a pozostanie ona w tym zmienionym stanie. Zmień stan materii ożywionej, a w tym zmienionym stanie będzie kontynuowała wzrost. Z psychicznego punktu widzenia, z punktu widzenia jasnowidza, przyszłość znajduje się po lewej stronie. Z obiektywnego, fizycznego punktu widzenia przyszłość jest przed nami, zaś przeszłość za nami. W wymiarze subiektywnym możemy wyprzedzić sami siebie i zaplanować swoją przyszłość w sposób subiektywny tak, by świat fizyczny mógł dostosować się do niej. Czysta energia duchowa: jest to siła spoistości i przylegania, która utrzymuje zwartość materii. Energia duchowa występuje tak w mikrokosmosie, jak i w makrokosmosie. Wiedza: są to zgromadzone informacje wykorzystywane do rozwiązywania problemów. Wiedzę należy wykorzystywać w sposób prawidłowy. Prawidłowe wykorzystywanie wiedzy polega na rozwiązywaniu problemów. Jesteśmy na rej planecie wyłącznie po to. Niestety, jedynie 10% ludzkości wie o istnieniu metody rozwiązywania problemów, toteż większość ludzi zamiast rozwiązywać problemy - stwarza je. Zostaliśmy stworzeni na obraz naszego Stwórcy nie w sensie fizycznym, gdyż każdy z nas wygląda inaczej. Jesteśmy tacy jak nasz Stwórca w sensie naszych możliwości mentalnych, w sensie tego, co potrafimy zrobić. Im więcej problemów rozwiązujemy, tym bardziej upodabniamy się do naszego Stwórcy. Wszystko - dalekie czy bliskie - reaguje na nasze myśli. Na rzeczy bliskie wpływa energia subiektywna i obiektywna, a na dalekie - tylko subiektywna. Z powodu swojej ignorancji ranimy nawet łych, których kochamy. Psychokineza: stosowanie energii obiektywnej i subiektywnej do programowania materii. Telekineza: stosowanie energii subiektywnej w celu programowania na odległość. Gdy skupiamy się chcąc wesprzeć tworzenie możemy oddziaływać na materię znajdującą się tak blisko, jak i daleko.
Niby nic nowego - klasyka, lecz jest coś, co przykuło moją uwagę - technika szklanki wody.Jest to proste, bezpieczne ćwiczenie, które mimo swojej dziwności, po prostu działa. Przyznam szczerze, że było to dla mnie odkrycie, bo jest to tak prosta technika, że może ją naprawdę wykonać każdy, nawet sceptycznie do tego nastawiony czytelnik mojego bloga.
Aby wykonać tą technikę, przez cały dzień powinniśmy ustawicznie myśleć na temat problemu, który nas nurtuje. Warto przygotować sobie "amulet" jako wspomaganie i trzymać go w ręku, np. kartka papieru z wypisanym problemem lub coś, co będzie o tym problemie przypominać.
Na koniec dnia, przygotowujemy sobie szklankę, do której nalewamy zwykłą wodę (może być przegotowana, może być mineralna - jak kto woli). Tuż przed zaśnięciem bierzemy tą szklankę w dłoń, zamykamy oczy, unosimy oczy lekko ku górze (około 30 stopni) i pijąc wodę do połowy szklanki, wypowiadamy "magiczne" słowa: "To jest wszystko, co muszę zrobić, aby rozwiązać problem, który mam na myśli". Rano, tuż po obudzeniu powtarzamy czynność, wypijając wodę do końca.
To wszystko. Tego samego dnia możemy się spodziewać rozwiązania.
