Zdecydowana większość wszelkich, konstruowanych na zimno, zwłaszcza w świecie polityki prowokacji jest przeprowadzana z założeniem, że prowokowany sprowokować się nie da.
Z czysto mechanicznej, czasem opartej o papierowy jedynie rachunek kalkulacji, oraz namawiany do "roztropnej" bezczynności przez agenturę wpływu, pożytecznych idiotów oraz zwłaszcza przez tych wszystkich, którzy boją się, że jeśli da się sprowokować, będą musieli mu pomóc lub wystawić na zupełne pośmiewisko swoje dawne dla niego gwarancje. Wbrew pozorom, rzecz czasem dość kosztowna dla każdego.
Rzecz jest w zasadzie banalna, bo osiąganie celu bez reakcji prowokowanego jest zawsze mniej kosztowne dla prowokatora.
Ale znaczenie i prawdziwe oblicze tego mechanizmu powinny dotrzeć również do świadomości prowokowanych, bo opierają się na przyjętym z góry przez prowokatora założeniu, że koszty jego działania nie będą obejmowały pełnej reakcji prowokowanego.
Co bardzo często oznacza po prostu, że na poniesienie pełnych kosztów swojej prowokacji i złamanie oporu prowokowanego oraz wynikających z niego wszelkich konsekwencji, zwyczajnie go nie stać
A czy naprawdę nikt nie wie, gdzie byłby w tej chwili Majdan, gdyby tam protestujący "nie dali się do niczego sprowokować"?
Dlatego właśnie ukraińscy politycy nie powinni słuchać "porad" namawiających ich do powstrzymywania się od jakiejkolwiek, konkretnej reakcji na rosyjską, militarną agresję, czekać na jakieś mityczne wsparcie z zagranicy, a ukraińscy żołnierze w żadnym wypadku nie powinni dać się rozbrajać bez stawiania oporu.
Bo jeśli tak ma być dalej, jeśli to ma być przyjęta przez Ukrainę metoda postepowania w obecnej sytuacji, najlepszym rozwiązaniem - zgodnie z tą logiką - będzie dla nowych władz ustąpienie, i zaproszenie do Kijowa, wraz z przeprosinami Janukowycza. I niech to zrobią jak najszybciej.
Inne tematy w dziale Polityka
