To zapomniane tango z żydowskiego kabaretu Jidysze Bande napisał Dawid Bajgelman, który został zamordowany w obozie koncentracyjnym w Auschwitz.
Wiera Gran nagrała je dla Syreny-Electro na początku 1934 roku, gdy miała zaledwie 17 lat.
Piosenka stała się częścią repertuaru Lilalo - między Warszawą a Tel Awiwem, który łączy muzyczne światy Warszawy i Tel Awiwu lat 30-stych i 40-stych. Premiera koncertu odbyła się w Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie w listopadzie 2013 roku.
Wokal - Olga Mieleszczuk, Pianino - Hadrian Tabęcki, Mandolina - Grzegorz Lalek, Kontrabas - Wojciech Pulcyn.
W przedziale kolejowym jada Zyd i sziachcic rozmawiajac na rozne tematy. Kiedy w kohcu rozmowa schodzi na temat interesow, sziachcic pyta:
- Panie kupiec, niechze pan mi powie, skqd wy Zydzi made taka dobra glowe do interesow.
Zyd, ktory wtasnie je sledzia, usmiecha sie na te stowa i mowi:
- Widzi pan, panie dziedzicu, my Zydzi jadamy bardzo duzo ryb, i to razem z glowami. W cieie ryby, a zwlaszcza w jej glowie, znajduje sie duzo fosforu. Fosfor rozwija komorki mozgowe i sprawia, ze jestesmy tak dobrzy w interesach.
Szlachcic widzi, ze Zyd obzera sie sledziami i postanawia cos zrobic, aby mu sie lepiej powodzito w interesach. Mowi wiec do Zyda:
- Panie kupiec, odsprzedaj mi kilka sledzi.
Zyd odmawia. Szlachcic proponuje mu po piec rubli za sztuke, potem dziesiec, potem pietnascie, potem dwadziescia. Wreszcie, po dlugich targach, Zyd zgadza sie sprzedac mu dwa sledzie za piecdziesiat rubli.Szlachcic zjada je z apetytem, ale niebawem odczuwa pragnienie.Na najblizszej stacji wychodzi wiec z pociagu i idzie do bufetu, aby napic sie piwa.Po chwili wraca do przedzialu i mowi do Zyda:
- Ale ze mnie g/upiec, ze zaplacitem panu tyle pieniedzy za te sledzie. Przeciez mogtem poczekac do tej stacji i kupic je tutaj za trzydziesci kopiejek.
- 0 widzi pan, panie dziedzicu! - wola Zyd. – To juz dziala!
