Kapitał Straty

"Kochać — w kimś drugim siebie pokonać."  Christian Friedrich Hebbel

Zazwyczaj zapodaję swoje strofy.

Z tym wierszem zderzyłam się kilka lat temu i czuję w nim pokrewieństwo czucia.

Pozorna obojętność, pozorne mimochodem - jakby otworzyć w dłoni banał nie warty wprowadzania go w  światło glębszej refleksji.

Pozornie...

Elizabeth Bishop

TA JEDNA SZTUKA
tłum. Stanisław Barańczak


W sztuce tracenia nie jest trudno dojść do wprawy;
tak wiele rzeczy budzi w nas zaraz przeczucie
straty, że kiedy się je traci – nie ma sprawy.

Trać co dzień coś nowego. Przyjmuj bez obawy
straconą szansę, upływ chwil, zgubione klucze.
W sztuce tracenia nie jest trudno dojść do wprawy.

Trać rozleglej, trać szybciej, ćwicz – wejdzie ci w nawyk
utrata miejsc, nazw, schronień, dokąd chciałeś uciec
lub chociażby się wybrać. Praktykuj te sprawy.

Przepadł mi gdzieś zegarek po matce. Jaskrawy
blask dawnych domów? Dzisiaj – blady cień, ukłucie
w sercu. W sztuce tracenia łatwo dojść do wprawy.

Straciłam dwa najdroższe miasta – ba, dzierżawy
ogromniejsze: dwie rzeki, kontynent. Nie wrócę
do nich już nigdy, ale trudno. Nie ma sprawy.

Nawet gdy stracę ciebie (ten gest, śmiech chropawy,
który kocham), nie będzie w tym kłamstwa. Tak, w sztuce
tracenia nie jest wcale trudno dojść do wprawy;
tak, straty to nie takie znów (Pisz!) straszne sprawy.

***

Chyba najpiekniej sportretowany słowem... mechanizm obronny.

Pragnienie wejścia na płaskowyż pogodzenia się ze stratą, tylko że...

Czasem łza jak suchy wróg nie zmelioruje straty, choć piła tarczowa w sercu.

Ból jak pięść w gardle ale nadal oddychasz...

Większe i mniejsze cmentarze w duszy.

Ocieplasz dłonią piksele kadru...ale by już nie czuć straty co wpisana weń ....

Imiona z patyną rozstań...

A w apartamencie wspomnień wciąż słyszysz światło tamtego śmiechu..

Teraźniejszość skąpcem, lub darczyńcą.

Uwerturą ...straty....

A może nie...