Precz z tym Sfinksem, co prawi zagadki! ... W imię Boga! precz stąd! precz!...
pisał Słowacki
Nie przed Tobą Sługo . Precz ! - krzykneła Oleńka
pisał Sienkiewicz
Precz z moich oczu!... posłucham od razu,
Precz z mego serca!... i serce posłucha,
Precz z mej pamięci!... nie tego rozkazu
Moja i twoja pamięć nie posłucha.
pisał Mickiewicz
Precz z komuną - krzyczeli - Precz z caratem pisali - Polacy pod rosyjskim lub sowieckim butem .
Precz polskie słowo używane w stanach wzburzenia emocjonalnego , twórczego .
I czasami jak czytam słowo Won dla negacji pogladów innych , to zastanawiam się na jakiej ruskiej czy sowieckiej furmance przybyli przodkowie uzywających tego słowa
W sumie - nic ważnego .
p.s. Zamiana słowa precz na won w cytatach daje efekt wręcz komiczny .
W związku z końcem postkomunistów,a poszerzeniem pojęcia lewica oraz uznaniem Gierka za patriotę - odkurzam znaczek sprzed 35 lat "Za nic bym nie chciał , aby uważano mnie za człowieka poważnego , bo w obecności tzw. poważnych ludzi dzieci bawia się bez wigoru i radości , kobiety przestają być zalotne , wojskowi nie chcą opowiadac pieprznych anegdot , maski zdejmuja lub nadziewają w ich obecności tylko ludzie smutni. A na dodatek - durnie są zawsze poważni.
Jeden z tych poważnych wygłosił najgłupsze zdanie w salonie na mój temat "dyskomfort części dyskutantów wynikający z tej wprost niemożliwej już do banalizowania, relatywizowania czy tym bardziej ignorowania kompromitacji PO, wzrósł niepomiernie i manifestuje się w sposób różnoraki. Jedni fundują nam różnego rodzaju divertissement w postaci zagadek...."
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
