Msza żałobna nie kończy smutku i żalu. Jakże poruszająco, od serca mówił Maciek Łopiński. Jego słowa zapiamiętam, innych już nie... Teraz będziemy żegnać po kolei wszystkich indywidualnie.
Wczoraj pojechałem zapalić świeczkę pod Pomnikiem Poległych Stoczniowców i bramą Stoczni Gdańskiej. Taka żałość i gorycz, którą tam poczułem nie jest do opisania. To tu się wszystko zaczęło. Stąd się wzięli "ludzie Sierpnia". A dziś ten widok Maćka, który prawie płacząc, przez zaciśnięte gardło wspominał swych przyjaciół. Dobrze, że przytuliła go później córka prezydenckiej pary.
Plac, brama stoczni, a otoczenie - poza bramą jedyne co ze stoczni zostało to wartownia i była stołówka. Wszystko pomarszczone, zgrzybiałe, z powybijanymi oknami, odchodzącą farbą, zardzewiałe. Obok żałobne flagi, propoce, portrety ofiar, znicze. Nad głową wiatr przetaczający szare chmury. Świat sierpnia dawno już się skończył, Jeśli gdzieś pozostał, to jedynie na obrazkach.
Niech opowiedzą to zdjęcia:
A kilka kroków obok...
To była stołówka. Tu była sypialnia strajkowa, tu obradowały komitety strajkowe w 1988 r. i tu wówczas drukowano ulotki.
U dołu tej budowli z powybijanymi oczodołami straszą niegdyś dumnie postawione plansze, które miały zapewniać, że wszyscy dbają o dobro wspólne, o pamięć o ideałach "Solidarności"
"Droga do wolności" na wystawie, ale tu, w tym miejscu każdy może zobaczyć dokąd ona doprowadziła.
Tylko to z nas zostało. Pod tym napisem urodził się 30 lat temu NZS. W tym roku, w tym miejscu, po drugiej strony bramy z napisami w kolorze rdzy, mają się odbywać uroczystości z okazji 30-lecia... Słowa kolejny raz przykryją ten obraz.
Chciałbym poinformować wszystkich dawnych kumpli z NZS Maćka Płażyńskiego, że ustaliliśmy, że pożegnamy go w przeddzień uroczystości pogrzebowych, gdyż, choć bazylika Mariacka w Gdańsku będzie w środę otwarta dla wszystkich, to nie byłoby jak złożyć wieńca od dawnych przyjaciół z NZS bo to jest zarezerwowane dla VIP-ów. Spotykamy się we wtorek o 19.00 przy Kaplicy Królewskiej skąd przejdziemy do bazyliki złożyć nasz wieniec. Później pójdziemy powspominać Maćka do jakiejś knajpki, tak jak za dawnych lat... My wszyscy, tak jak i Maciek, szliśmy drogą wyznaczoną przez Sierpień ’80. Także we wtorek wieczorem z Maćkiem będzie się żegnał "Świetlik".
Okno biura poselskiego Macieja Płażyńskiego.
