POlityka milosci niepenetracyjnej.

Kiedy socjalistyczna “wadza” zapowiada skromnie, ze zrobi nam dobrze, to chowamy oszczednosci do skarpety, ale kiedy oglasza POlityke milosci, to uciekamy plecami do sciany i niech nikt nie schyla sie po mydlo.

Jednych z naturalnych nastepstw POlityki milosci jest poszerzenie uprawnien policji skarbowej:

Policja skarbowa uzyje gumowych pocisków:

Wystarczy zgoda przełożonego, by pracownicy kontroli skarbowej mogli stosować pociski gumowe i środki ogłuszające i łzawiące.

Projekt nowego rozporządzenia przyznaje dodatkowe uprawnienia inspektorom i pracownikom urzędów kontroli skarbowej (UKS). Policja skarbowa (wywiad skarbowy) będzie mogła stosować środki przymusu przy wykonywaniu czynności służbowych. Poza obecnie stosowanymi (np. kajdankami, miotaczami gazu, paralizatorami, siatkami obezwładniającymi, prowadnicami) i możliwością użycia broni palnej, pracownicy UKS dostaną uprawnienia do stosowania pocisków niepenetracyjnych, miotanych z broni palnej gładkolufowej (tzn. pocisków gumowych) oraz środków powodujących dysfunkcje niektórych zmysłów lub organów ciała (łzawiących oraz ogłuszających).

Zmodyfikowano również reguły stosowania kajdanek, które będą zakładane na ręce trzymane z tyłu.

Podoba mi sie ten fragment:

środków powodujących dysfunkcje niektórych zmysłów lub organów ciała –zapewne nie chodzi tu o sprzedawany mlodziezy przez Adama Gesslera po zanizonych cenach alkohol ( ceny zanizone, a moze tylko dotowane przez Gienie Bufetowa tudziez koncern ITI? ).

 

No coz, jak sie znajda lubiacy postrzelac to beda mogli. A do prawdziwej mafii i tak nie pojda, bo w tej mafii nie maja na razie gumowych pociskow tylko normalne i zabawa w wojenke jakby mniej atrakcyjna sie wydaje.

Jaki bedzie efekt? Ci co moga, to juz uciekaja z UKS na emerytury lub szukaja innej pracy. Docelowo do tego urzedu przyjda takie same szuje i szmaty jak swego czasu do UB i pewnie o to od poczatku chodzilo: przestraszyc i wypatroszyc. Jak trafnie zauwaza St.Michalkiewicz:

Chodzi o to, żeby niewolnika, tj, pardon – oczywiście obywatela podatnika nie zabijać, bo z zabitego państwo nie ma już żadnego pożytku, podczas gdy żywego może eksploatować aż do eutanazji.