Ostatnia awaria fejsa i insta oraz wymiana zdań ze znajomym uświadomiły mi jak bardzo zapomnianą sztuką jest sztuka konwersacji. Można wręcz powiedzieć, że jest to "gatunek na wyginięciu"...
Wydaje się nam, że skoro wymieniamy komunikaty na co dzień to umiemy konwersować - i tu tkwi szkopuł. Niestety konwersacja to coś więcej niż zakomunikowanie swoich potrzeb. Najprostsza definicja określa to pojęcie jako wymianę opinii. I tak na prawdę nie trzeba tego bardziej rozwijać. Nie potrafimy wyrażać własnych przekonań i przyjmować punktu widzenia innych. Z jednej strony spora część ludzi wyraża własne opinie jako te jedyne, słuszne, właściwe (do wyboru) i nie słucha co ma do powiedzenia ich dysputant. Niektórych wręcz denerwuje to, że druga strona może mieć odmienną opinię. Inną grupę stanowią ci, którzy w ogóle nie potrafią (z różnych przyczyn) wyrażać własnych poglądów - wolą wysłuchać i przejąć stanowisko drugiej strony.
A przecież nie ma nic złego w wyrażaniu własnych opinii - i co więcej taka wymiana jest niesamowicie ciekawa i potrafi wnieść wiele do życia obu stron. Poprzez konwersację możemy poznać innych - ich światopogląd, podejście do życia itp.
Z drugiej strony nie potrafimy także dyskutować - a to co stanowi największy problem to szczere odpowiadanie na pytania lub w ogóle odpowiadanie na pytania. Niestety zdecydowana większość ludzi traktuje pytanie jak atak na własną osobę - więc reagują oni wycofaniem lub agresją. Co więcej takie sytuacje zachodzą w związkach - dwoje kochających się ludzi staje przed jakimś problemem i zamiast go rozwiązać albo zaczynają się kłócić - bo któreś z nich zadało pytanie albo zaczynają udawać, że nie ma żadnego problemu...
Wydaje się nam, że skoro wymieniamy komunikaty dotyczące tego jak minął nam dzień, co będziemy robić wieczorem itp. to ROZMAWIAMY. A rozmowa to przecież nie tylko wymiana podstawowych informacji, ale także przekazywanie własnych stanów emocjonalnych, potrzeb i marzeń. To także umiejętność wysłuchania drugiej strony.
Zachęcam zatem do odstawienia telefonów/tabletów/etc. i porozmawiania z bliskimi. To naprawdę cudowne gdy w dobie XXI wieku dwoje ludzi potrafi spędzić czas tylko ze sobą bez wspomagaczy technologicznych (w postaci wyżej wspomnianego fejsa czy insta). Uczmy zatem siebie samych i nasze dzieci sztuki rozmowy - odkładajmy jak najczęściej telefony, wyłączajmy odbiorniki telewizyjne i rozmawiajmy - pewnie na początku będzie to dziwne, ale po jakimś czasie stanie się czymś normalnym, czymś co pozwoli zbudować więzi od nowa.
