List Joanny do Jarosława

 Szanowny Panie Prezesie!

Nasze drogi polityczne się rozeszły. Dzisiaj współtworzymy dwa odrębne środowiska polityczne. Nie oznacza to jednak, że musimy prowadzić ze sobą wojnę. W ostatnim czasie padło z Pańskiej strony bardzo wiele złych słów, myślę, że należy to przerwać. Naszym głównym polem sporu i krytyki powinien być słaby i gnuśny rząd PO. Obie nasze formacje znajdują się w opozycji wobec gabinetu Donalda Tuska i dlatego proszę Pana o powstrzymanie się od złośliwości i niepotrzebnej retoryki wojennej. Taki klimat nie służy budowaniu przez Pańskie środowisko polityczne programowej opozycji, a jedynie odwraca uwagę od braku dokonań obecnego rządu.

Wysyłam ten list z nadzieją, że sprawy Polaków, miejsce Polski w Europie i świecie są dla Pana ważniejsze niż chęć dyskredytowania konkurentów politycznych.

Pozostaję z szacunkiem

http://www.rp.pl/artykul/441422,570843_List-otwarty--do-Jaroslawa-Kaczynskiego.html

List grzeczny i pozornie bez zarzutu. Napisałam pozornie, ponieważ, gdyby ten list nie był obliczonym na efekt aktem medialnym,  to nie byłby listem otwartym.

Ostatnie posunięcia stowarzyszenia "Polska jest najważniejsza", czyli donos Pawła Poncyliusza na byłych kolegów i list Joanny Kluzik-Rostkowskiej do Prazesa  nie pozostawiają złudzeń co do stylu, w jakim nowa partia będzie uprawiała politykę - szykuje nam się kolejna partia miłości ... i  kolejny szef partii  (i cóż, że w spódnicy), który - jak to zgrabnie ujął Palikot odpowiadając na pytanie, czy "Donald Tusk strzela zza węgła?"-  wysyła swoich zabójców. Obym się myliła.