"A do nich rzekł: Czy wolno w sabat dobrze czynić, czy źle czynić, życie zachować czy zabić? A oni milczeli".
Ewangelia Marka 3,4
"I dlatego Żydzi prześladowali Jezusa, że to uczynił w sabat".
Ewangelia Jana 5, 16
Dzień siódmy, dzień ósmy
[część 2]
Jaki stosunek d sabatu mają chrześcijanie? W Liście do Kolosan czytamy: Niech was tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju albo z powodu święta lub nowiu księżyca, bądź sabatu [Kol. 2,16]. Żydzi czy judeochrześcijanie mieli za złe nawróconym poganom, że nie przestrzegają przepisów i świąt Starego Testamentu, ale te wszystkie rzeczy wskazywały tylko obrazowo na samego Chrystusa. Naszym pokarmem, napojem, świętem i odpoczynkiem jest Chrystus i Jego ofiara! Z tego powodu chrześcijanie schodzą się nie w sobotę, ale pierwszego dnia tygodnia, w niedzielę, kiedy Pan potwierdził swoje zwycięstwo przez zmartwychwstanie. Można ten dzień określić jako ósmy dzień. Liczba osiem mówi o nowym początku. Obrzezanie noworodka w Izraelu miało miejsce zawsze ósmego dnia, a w arce zachowało się ośmioro ludzi wraz z Noem, co dało początek nowej ludzkości.
Nowy Testament nie naucza, że przepisy zakonu dotyczące sabatu zostały przeniesione na niedzielę. Tym niemniej, jeśli tamci pod groźbą kary śmierci mieli świętować sabat, to czy my będąc wolni w Chrystusie mamy wykorzystać ten dzień dla codziennych spraw ziemskich, albo - co gorsza - oglądania świeckich filmów? Poświęćmy raczej ten dla Pana i dla naszych współwierzących.
Źródło: Kalendarz Chrześcijański
Komentarze