"Jak orzeł pobudza do lotu swoje młode, unosi się nad swymi pisklętami, rozpościera swoje skrzydła, bierze na nie młode i niesie je na lotkach swoich, tak Pan sam jeden prowadził go...".
5. Księga Mojżeszowa32,11-12
Kiedy orlęta dostatecznie podrosną i nadchodzi czas, aby nauczyć ich sztuki latania, stary orzeł zmusza je do opuszczenia gniazda. Czyni to w sposób dość nieprzyjemny - wyrzucając je z gniazda. Ale to jedyny sposób, by nauczyć je robić użytek ze skrzydeł, które posiadają!
Bóg postępuje z nami podobnie. Niejednokrotnie przyzwala na rzeczy lub okoliczności, które są dla nas przykre, aby nas doświadczyć. To powoduje, że używamy naszych skrzydeł wiary i zbliżamy się do pana.
Młode orły nie potrafią tak od razu dobrze latać, stąd na początku robią to niewprawnie i popełniają wiele błędów. Dlatego doświadczony rodzic unosi się nad nimi i obserwuje je. Towarzyszy im jak nauczyciel, aby dodać im pewności siebie i odwagi. Obraz ten jest odzwierciedleniem tego - w jaki sposób Bóg postępuje ze swoimi odkupionymi! Ale musimy wyznać ze wstydem, że trudno zaufać nam Bogu. Jakże szybko słabniemy! Skomplikowane warunki lub beznadziejne sytuacje, w których się znajdujemy, powodują, że nasza wiara stygnie. Czy nie doświadczyliśmy już tego? Jak się wówczas zachowaliśmy? Czy ogarniało nas zniechęcenie? Czy popadliśmy w depresję, poddaliśmy się? Bóg nie chce, aby tak było. Dlatego przyrzeka nam w swoim Słowie: "Schronem pewnym jest Bóg wiekuisty, a tu na dole ramiona wieczne".
Kiedy więc nasza ufność słabnie, schrońmy się w ramionach naszego Boga. On będzie nas niósł, podźwignie i doprowadzi wiernie do celu. Słowo Boże mówi nam: "Wy widzieliście [...], jak nosiłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do siebie" [2. Mojż. 19,4].
Źródło: Kalendarz Chrześcijański
