"Szukajcie Pana, dopóki można Go znaleźć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko! Nakłońcie swojego ucha i pójdźcie do mnie, słuchajcie, a ożyje wasza dusza".
Księga Izajasza 55, 6.3
Karolina była z pozoru osobą, której nic nie brakowało. Jednak niewielu wiedziało, jak bardzo czuje się nieszczęśliwa. Uświadomiła sobie w pewnym momencie, że jest grzesznikiem i w takim stanie nie ostoi się wobec sprawiedliwości Bożej. Wierzyła, że ta sprawiedliwość istnieje i lęk przed śmiercią odebrał jej wewnętrzny spokój. Była więc tym cały czas przytłoczona, aż jej przyjaciółka poradziła jej, by wybrała się na koncert pewnego wykonawcy, którego muzyka wielu zagubionych ludziom dawała ukojenie. Karolina nie spodziewała się wiele po tym zaproszeniu, ale w końcu dała się namówić.
Niestety, źle zapamiętała godzinę rozpoczęcia tego koncertu, zamiast więc zobaczyć mnóstwo ludzi oczekujących na wejście do sali, spostrzegła małą grupkę, za którą nie zastanawiając się wiele, podążyła do środka. Usiadła, ale zaraz zauważyła, że coś jest nie tak: ten dziwny skromny wystrój sali, powściągliwe zachowanie obecnych , a w dodatku nikt nie pyta o bilety! Ktoś zaproponował pieśń. Karolina postanowiła, że natychmiast wyjdzie, gdy tylko skończą śpiewanie. Zaledwie wstała, upuściła parasolkę. Wszyscy odwrócili się w jej kierunku, a osłupiała Karolina usiadła na swoje miejsce.
Zgromadzeni powstali do modlitwy. Karolina przysłuchiwała się. Nigdy nie słyszała czegoś równie szczerego i niewyuczonego. Człowiek stojący z przodu prosił Boga o to, by pobłogosławił swe Słowo, które miało być czytane. Karolina zrozumiała, że nie chce już wychodzić. Ewangelia łaski Bożej przemówiła do jej serca, dając odpowiedź na wszystkie dręczące ją pytania. Gdy po zakończeniu tego spotkania opuściła salę, jej serce było pełne pokoju i nadziei, której nigdy przedtem nie znała.
Źródło: Kalendarz Chrześcijański
Komentarze