"Albowiem my wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje, dokonane w ciele, dobre czy złe. Wiedząc tedy, co to jest bojaźń Pańska staramy się przekonywać ludzi; a przed Bogiem wszystko w nas jest jawne, spodziewam się też, że i w sumieniach waszych jest to jawne. Nie polecamy się wam panowie, lecz dajemy wam pobudkę do tego, abyście mogli się nami chlubić i abyście mogli dać odprawę tym, którzy się chlubią rzeczami zewnętrznymi, a nie tym, co w sercu".
2. List do Koryntian 5,10-12
Sędziowska stolica Chrystusowa [2]
Myśl o sędziowskim trybunale Chrystusa, przed którym będzie musiał stanąć każdy wierzący, kieruje duchowy wzrok Pawła ku kolejnej prawdzie o tym, że przed Panem Jezusem stanie każdy człowiek, niezależnie od tego, czy jest zbawiony, czy też nie. Zatrzymując się nad tym, rozpoznaje, jaka groza oczekuje tych, którzy staną przed wielkim białym tronem jako ci, którzy Go nie przyjęli [czyt. Obj. 20] i automatycznie odczuwa wzmożone pragnienie ostrzeżenia ich.
W oryginale słowo ujawnić lub zamanifestować występuje w tych wierszach trzykrotnie. Po pierwsze, każdy z nas musi zostać ujawniony przed sędziowskim trybunałem Chrystusa. Jeżeli myśl ta towarzyszy nam przez całe życie, będziemy dokładali wszelkich starań, aby kroczyć otwarcie i uczciwie - jawnie przed Bogiem. Nie będziemy starali się ukryć przed Nim czegokolwiek; gdy zgrzeszymy, natychmiast ukorzymy się przed Nim i wyznamy szczerze nasz błąd, nie szukając wymówek. Co więcej, będziemy jak Paweł, który był przejrzysty i jawny we wszelkim swym postępowaniu i nie zabiegał o tanią reputację kogoś, kim w rzeczywistości nie był. Jak wielu z nas, tak jak wówczas Koryntianie, stara się stworzyć pozór oddania i świętobliwości, których nie posiadamy w rzeczywistości!
Na koniec zadajmy sobie pytanie najwyższej wagi - czy żyjemy w świetle sędziowskiej stolicy Chrystusowej? Niech każdy z nas odpowie na nie w swoim sumieniu przed Bogiem. Możemy być pewni, że jeśli tak, to życie nasze nacechowane będzie serdecznym oddaniem, zapałem i gorliwością, pozbawione zaś światowości. Będziemy jawni przed Bogiem i ludźmi. Obecne w sercu Pawła palące pragnienie przekonywania podążających na zatracenie ludzi, towarzyszyć będzie również nam. Będziemy zabiegać żarliwie o zbawienie dusz ku chwale Boga.
Źródło: Kalendarz Chrześcijański
