"Umiłowałem Jakuba, Ezawa zaś znienawidziłem [...]".
Księga Malachiasza 1,2-3
Jak daleko sięgnąć pamięcią człowiek niewierzący nie potrafi pojąć Bożych planów i Jego suwerennego działania. Szczególnie krytycy biblijni nie wiedzą, jak należy rozumieć to, że Bóg ujął się za takim oszustem jak Jakub, a odrzucił Ezawa, który - zdawałoby się - miał przecież znacznie lepszy charakter niż jego brat.
Człowiek nie jest w stanie pojąć, że Bóg wybiera to, co wzgardzone w tym świecie i czyni przedmiotem działania swojej łaski. Faryzeusze, którzy mieli wybujałe poczucie własnej sprawiedliwości, również nie potrafili zrozumieć, dlaczego Pan Jezus wstępował do domów celników i grzeszników. Zarzucali Mu: "Ten grzeszników przyjmuje i jada z nimi". Jego miłość kazała Mu także udać się do miejsca studni w Sychar, by tam porozmawiać z grzeszną kobietą, która potrzebowała zbawienia [Ew. Jana 4]. W swojej łasce Pan wskazał jej na wodą żywą, aby nie musiała już nigdy pragnąć i pokazał jej drogę, dzięki której mogła zostać uwolniona od grzesznych żądz i namiętności.
Człowiek, który szczyci się swoją moralnością, nie chce być postawiony na równi z cudzołożnikami. Nie zdaje sobie jednak sprawy, że w oczach Bożych wszyscy ludzie są grzeszni i potrzebują miłosierdzia Bożego. Łaska zwraca się do wszystkich ludzi z tą samą ofertą zbawienia. Dla Boga nikt nie jest zbyt zły ani zbyt upadły. Czytamy bowiem: "Krew Jezusa Chrystusa [...] oczyszcza nas od wszelkiego grzechu" [1. Jana 1,7]. Ale kto odrzuca łaskę Bożą jak Ezaw, który za jedną potrawę sprzedał lekkomyślnie swoje pierworództwo, lekceważąc tym samym Boże błogosławieństwa, sam wybiera swoje przeznaczenie. Wieczne odrzucenie ze strony Boga stanie się Jego sprawiedliwym udziałem: "żeby nikt nie był rozpustny lub lekkomyślny jak Ezaw, który za jedną potrawę sprzedał pierworodztwo swoje . A wiecie, że potem, gdy chciał otrzymać błogosławieństwo, został odrzucony, nie uzyskał bowiem zmiany swego położenia, chociaż o nią ze łzami zabiegał" [Hebr. 12,16-17].
Źródło: Kalendarz Chrześcijański.
