"To powiedział Jezus, a podniósłszy oczy swoje ku niebu, rzekł: Ojcze! Nadeszła godzina; uwielbij Syna swego, aby Syn uwielbił Ciebie".
Ewangelia Jana 17,1
Cóż to była za chwila, gdy Pan Jezus wypowiedział te pamiętne słowa: "Ojcze! Nadeszła ta godzina".
Pan podnosi swe oczy do swego Boga i Ojca i rozmawia z Nim "twarzą w twarz". Wie dobrze, co Go czeka. Zna głębie cierpień, jakie przyjdą na Niego w najbliższych godzinach. Nadeszła ta straszna "godzina", o której tak wiele mówili prorocy.
Lecz Pan Jezus nie prosi o to, żeby Ojciec oszczędził Mu nadchodzących cierpień. Prosi, by we wszystkim imię Jego zostało uwielbione! Czy nie porusza nas to do głębi, gdy się nad tym zastanawiamy? To nie Jego cierpienia i ból stoją na pierwszym planie, lecz Jego żarliwe pragnienie, by uwielbić imię swego Ojca! - Z jakim upodobaniem Ojciec musiał spoglądać na swego Syna, gdy Ten wypowiadał te słowa!
Pan Jezus ma "władze nad wszelkim ciałem" [Ew. Jana 17,2]. Jest Stwórcą nieba i ziemi i podtrzymuje wszystko słowem swej mocy [czyt. Kol. 1,16; Hebr. 1,3]. Teraz jednak nie myśli wcale zrobić użytku ze swej boskiej mocy. Gdyby tak uczynił, żaden z Jego wrogów nie pozostałby przy życiu. Jednak On nie przyszedł na sąd, lecz "aby służyć i oddać swoje życie jako okup za wielu" [Ew. Marka 10,45].
Syn Boży jest jedynym człowiekiem, który mógł powiedzieć: "Ja cię uwielbiam na ziemi" [Ew. Jana 17,4]. Wszystkie Jego czyny, słowa i myśli były zawsze zgodne z wolą Jego Ojca. Teraz, stojąc u kresu doskonałego, oddanego życia, chce uwielbić swego Boga także przez swoją śmierć. Dlatego mówi: "Ojcze! Nadeszła godzina" . Jest gotów, by uwielbić do końca cały Jego zamysł. Cóż za godny uwielbienia Zbawiciel!
Źródło: Kalendarz Chrześcijański
