"I wy sami jako kamienie żywe budujcie się w dom duchowy, w kapłaństwo święte, aby składać duchowe ofiary przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa".
1. List Piotra 2,
Kapłaństwo święte [2]
Nawrócony człowiek staje się również kapłanem reprezentującym święte kapłaństwo. Wierzący tworzą kapłańską rodzinę. To również odróżnia chrześcijaństwo od żydostwa, w którym jedynie rodzina Aarona stanowiła rodzinę kapłańską i tylko jej męscy potomkowie mogli sprawować służbę kapłańską. W trwającym dziś czasie łaski wszyscy wierzący są kapłanami. Również i ta prawda w praktyce często jest pomijana.
Oddawanie czci ma właściwie charakter zbiorowy, chociaż każdy z nas może i winien czynić to osobiście swoim własnym życiem [Rzym. 12,1]. W szczególny sposób jednak sprawujemy kapłańską służbę, gdy jesteśmy zgromadzeni razem do imienia Pana Jezusa,
Jako święci kapłani składamy Bogu duchowe ofiary. Izraelici przyprowadzali do świątyni zwierzęta przy akompaniamencie instrumentów. W czasie łaski Bóg pragnie duchowych ofiar. W jaki sposób możemy więc je składać? Gdy z naszych serc wznosi się ku Bogu chwała, cześć i uwielbienie, gdy podczas wspólnych spotkań zboru modlimy się, gdy śpiewamy pieśni lub czytamy wersety ze Słowa Bożego. Nasze ofiary przynosimy Bogu przez Jezusa Chrystusa. Jego osoba i Jego dzieło stanowią podstawę naszego uwielbienia.
Źródło: Kalendarz Chrześcijański
