"Bo cóż pozostaje człowiekowi z całego jego trudu i porywów jego serca, którymi się trudzi pod słońcem, skoro całe jego życie jest tylko cierpieniem, a jego zajęcia zmartwieniem i nawet w nocy jego serce nie zaznaje spokoju"
Księga Kaznodziei Salomona 2,22-23
Gdy zapytano niegdyś starego barona von Rothschilda, czy jest szczęśliwym człowiekiem, odpowiedział z ironią w głosie: "Ja szczęśliwym? Czy nazywa pan to szczęściem, że sypia się z rewolwerem pod poduszką i jest dręczonym myślami, że cały majątek można stracić w przeciągu jednej nocy? O nie, na pewno nie jestem szczęśliwy".
Amerykański milioner Astor krótko przed swoją śmiercią powiedział: "Ludzkie przyjemności i pieniądze nie zaspokoiły mojej duszy". Zastanawiające jest również wyznanie bogatego Vanderbilta, który stwierdził: "Majątek wartości jednego miliarda to zbyt wielki ciężar dla jednego człowieka - przytłacza mnie i zabija". To samo uczucie uczucie skłoniło Rockefellera do tego, by pozbyć się swego majątku i żyć względnie skromnie. Wtedy oznajmił: "Aż do tej chwili znosiłem ten ciężar, który był niczym niewola; bez słowa sprzeciwu musiałem wysłuchiwać, za jak bardzo szczęśliwego mnie uważano z tego powodu, że byłem najbogatszym człowiekiem na świecie. Ale wcale nie byłem szczęśliwy. Dopiero teraz mam nadzieję, że będę"
Fortuna i dobrobyt materialny nie są w stanie zaspokoić wewnętrznych potrzeb człowieka; rzeczy te nie potrafią zadowolić duszy, która nie da się niczym oszukać i uparcie pragnie prawdziwego szczęścia. Słowo Boże mówi: "Albowiem cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na duszy swej szkodę poniósł?" [Ew. Mar. 8,36]. Tylko Pan Jezus potrafi obdarzyć ludzkie serce prawdziwym szczęściem, dać mu majątek, któremu żadne ziemskie bogactwa nie dorównują. Czy już je posiadasz? Niech ułuda bogactwa nie zagłuszy zasianego w twoim sercu ziarna Słowa Bożego!
Źródło: Kalendarz Chrześcijański
