Jedenastego marca 1985 roku dzień po śmierci Konstantina Czernienki Michaił Gorbaczow został wybrany na sekretarza generalnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. Był o pokolenie młodszy od dwóch swoich poprzedników. Rzutki, inteligentny i po studiach prawniczych dawał nadzieję na stabilizację przywództwa, a przede wszystkim wydźwignięcie mocarstwa z zapaści gospodarczej. Gdy w ciągu roku udało mu się usunąć z Biura Politycznego starzejącą się ekipę Breżniewa, przystąpił do reformowania państwa pod hasłami pierestrojki, głasnosti i uskorienia [przebudowy, jawności i przyśpieszenia]. Gorbaczow nie przewidział, że w ciągu sześciu lat przemiany polityczne doprowadzą do upadku ZSRR, a on sam będzie jego ostatnim przywódcą.
Źródło: G-W Historia.
Komentarze