Cokolwiek by napisać o dzisiejszej trudnej sytuacji AS-ów PO specjalizujących się w "Smoleńsku" to jedno można by powtórzyć po byłym premierze L.M. parafrazując jego stwierdzenie:

Niewżne jak Kopacz i Tusk zaczynali - a ważne jest jak kończą, tak teraz kończą (mam nadzieję....)

obserwator.com/obserwacje/polityka/cale-serce-ewy-kopacz

Całe serce Ewy Kopacz

Po wczorajszym, oficjalnym komunikacie Naczelnej Prokuratury Wojskowej o zamianie ciał w smoleńskich trumnach, wreszcie dziś udało się usłyszeć komentarz od osoby, która włożyła wiele wysiłku, by zapewnić opinię publiczną, o najwyższej staranności rosyjskich i polskich patomorfologów, bez snu i w pocie czoła pracujących ramię w ramię, przy identyfikacji każdego najmniejszego szczątku wydobytego z ziemi przekopanej na metr w głąb, obecnej marszałek Sejmu Ewy Kopacz.

Była pani Minister Zdrowia, tak aktywna w pierwszych dniach i miesiącach po katastrofie, udzielająca długich wywiadów prasie kolorowej i czarno-białej, znalazła dziś dla dziennikarzy 10 minut, głównie po to, by podkreślić, że nie ma sobie nic do zarzucenia. Do Moskwy udała się by odważnie zmierzyć się z tym strasznym wyzwaniem i włożyła w to całe swoje serce. W tej sytuacji obecnie druga osoba w państwie, powinna bezzwłocznie udać się kardiologa, gdyż wdowa po ś. P. Marszałku Putrze wspomina, że trumny ze zwłokami jej męża nie pozwolono otworzyć, nawet po przewiezieniu jej do Białegostoku, na wyraźne polecenie doktor Ewy.
Cynizm, buta i arogancja byłej faworyty premier rządu poirytowały nawet mainstreamowych dziennikarzy, którzy na portalach społecznościowych nie znajdują dla niej żadnego usprawiedliwienia, podkreślając, że brifing był wizerunkową porażką, co w czasach rządów pustego PR brzmi jak wyrok politycznej śmierci.

Tymczasem, co nietrudne było do przewidzenia, lawinowo rośnie katalog wykluczonych od odpowiedzialności za grandę wokół pochówków. Po "odcięciu się"  Naczelnej Prokuratury Woskowej, teraz mamy deklarację ministra Gowina. Wiele wskazuje, że do przykrycia całej sprawy tzw śledztwa smoleńskiego, nie wystarczy dymisja prezesa od kopanej piłki i trzeba będzie sięgnąć głębiej do zasobów kadrowych, wyrzucając z sanek, co oznacza definitywny koniec lata. Wielkimi krokami nadchodzi ponura jesień, czas wykopków, jak to zgrabnie ujęła pewna królowa wywiadu. Cywilnego czy wojskowego, to już czas pokaże.

Irena Szafrańska