Z daleka widzieliśmy, jak przez pola od strony cmentarza [ w Sahryniu ] idą nasi w kierunku lasu. To pierwsza kompania ODB. Słyszałem okrzyki – zbiórka w lesie – podaj dalej. […] Przeszliśmy przez las i weszliśmy na obszerną polanę. Zapaliliśmy papierosy, odpoczywaliśmy i dzieliliśmy się wrażeniami i uwagami. […] Przyszedł por. Wiktor i za chwilę rozległa się komenda „w szeregu zbiórka”. Wyciągnęliśmy się w długim sznur pojedynczego szeregu a przed szereg wyszedł por. Wiktor. Stałem od niego w odległości około 40 metrów i słuchałem, co będzie się działo dalej. Por. Wiktor popatrzył na nas, trochę pochodził tam i z powrotem i krzyknął „Śmieszny wystąp!”. Gdzieś z boku wystąpił chłopak na trzy kroki i stanął – był to żołnierz I kompanii ODB. Następny rozkaz Wiktora: „Śmieszny do mnie!”. Śmieszny podszedł […] stanął na baczność. Widziałem, jak obaj rozmawiali. Byłem trochę zdziwiony, że na polu walki takie „reżimowe” rozkazy. Po chwili Śmieszny wyjął z kabury pistolet i podał dowódcy. Wiktor wziął pistolet, obejrzał go, sprawdził, czy załadowany, gwałtownie skręcił się w lewo i strzelił Śmiesznemu w ucho. Śmieszny zwalił się na ziemię. Już nie żył. Z niedowierzaniem patrzyliśmy na rozgrywającą się scenę i trudno było uwierzyć w to, co się przed chwilą stało. Wówczas por. Wiktor zwrócił się do nas: „Wszyscy wiecie, że w wojsku, na polu bitwy za rabunek grozi kara śmierci. Śmieszny w Sahryniu zamiast walczyć, rabował… i to już nie pierwszy raz. Ponieważ jesteśmy na polu bitwy, w stanie wojny, ja jako dowódca miałem prawo sam wykonać wyrok bez sądu. Wyrok wykonałem sam, aby nie obarczyć was tym przykrym obowiązkiem. Od tej pory Śmieszny zginał na polu chwały – zapamiętajcie!”. Wezwał któregoś z dowódców plutonu i rozkazał:” Zdjąć z niego wszelkie oznaki polskiego żołnierza, zabrać czapkę z orzełkiem i tak go zostawić”. Moja kompania odchodziła z polany ostatnia. Obejrzałem się i zobaczyłem samotną, jaśniejącą plamę na tle pożółkłej trawy”.
Jerzy Hildebrand – Wilski.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Literatura:
M. Zajączkowski, Ukraińskie podziemie na Lubelszczyźnie w okresie okupacji niemieckiej 1939-1944, Lublin – Warszawa 2015.
