Pamiętny eksperyment miotania garnkami został wykonany w podziemiach uniwersytetu w mieście Akron. O ile mnie pamięć nie myli, do jego wykonania zainspirowała znakomitego badacza katastrof amerykańskich promów kosmicznych i radzieckich samolotów pasażerskich* rozmowa w studiu telewizyjnym pomiedzy profesorem Rońdą a naszyym znajomym z S24 Pawłem Artymowiczem w której to Rońda oswiadczył Artymowiczowi, że z badaczem kruchości aluminium to już w dzieciństwie telefonami komórkowymi za stodołą miotali skutkiem czego nabył wyższe od YKW kompetencje. Za miotanie Rońda został zawieszony.
Tym sposobem nasz znajomy YKW został mimowolnum inicjatorem jedynego sensownego eksperymentu Biniendy. Niestety nie wiedział o tym sam eksperymentator, więc efekt swojego dzieła badawczego z dumą pokazywał na licznych spektaklach.
Nieszczęsliwie dla niego podkomisie Macierewicza postanowili zwinięte blachy na dolnej powłoce skrzydła uznać za dowód wybuchu.
Tymczsem loki w skrzydle nie chcą przypominać loków zamówionych przez podkomisiów u pirotechnika, bo te oderwały się od stringerów natomiast przypominają loki uzyskane bezwybuchowo przez Biniendę natomiast przypominają loki powstałe w innim przypadku obcięcia skrzydła, tym razem od strony kadłuba samolotu o bliskim zerowemu skosie skrzydeł.
Dodatkowo loki Biniendy niosą ze sobą niezwykle pożyteczne informacje o zjawisku niszczenia konstrukcji przestrzennych i te informacje można uzyskać ze zdjęć zdemolowanych garnków. Można mianowicie odczytać drogę hamowania garnków a z niej odtworzyć prace zniszczenia i siłę niszczącą. Celowo nie używam nazw, którymi operuje nauka o wytrzymałości, bowiem na proces niszczenia zarówno garnków jak i skrzydła złożyło się kilka różnych efektów - zginanie i rozciąganie w obu przypadkach było - poprzez złożoność konstrukcji - wynikiem zmian kierunku i wielkości siły bezpośrednio wynikajacej z kolizji.
Następny krok to zestwienie pomiaru drogi hamowania z przekrojem skrzydła.
Dopiski ręczne pochodzą ode mnie. Dwa są kluczowe - powierzchnia elementów konstrukcyjnych w przekroju i jego długość. zaś 0,04 moze stanowić przyczynek do "biniendity ratio".
Wykorzystując powyższe informacje drogą prostych obliczeń dochodzimy do następujacych wyników.
W obliczeniach poza odczytaną ze zdjeć drogą hamowania wykorzystałem dane o garnkach z referatu Biniendy nieco różniącę się od tych podawanych w czasie spektakli (2 mm grubosci ścianki, 6 oraz 12 mm grubości denka). Skutkiem tego energie (poz 6) są o 21% wyższe niż w moich notkach z 2014 roku.
Średnia siła niszczenie nie odbiega od referowanych na I Konferencji Smoleńskiej .
Chwilowe wartości siły niszczącej skrzydło też odbiegały od wyliczonej średniej - zapewne na przykład podczas przecinania dżwigarów musiały być dużo wyższe i dlatego starcie skrzydła z brzozą zakończyło się obustronnym nokautem.
Znaczenie liczb z mojej tabeli warto czytelnikowi przybliżyć przez takie, z którymi może mieć do czynienia w życiu codziennym choć oczywiście lepiej aby ich nie doświdczał.
Praca zniszczenie (poz.9) jest równa energii kinetycznej, jaką niesie ze soba masa 80 kg poruszająca się z prędkoscią 77 m/s.
Siła niszczenia (poz.11) to siła, z jaką drzewo hamowałoby na drodze strefy zgniotu samochód osobowy, który wpadł na nie z prędkością 50km/h.
Binienda, uważnie słuchając referatów prelegentów wystepujacych na tej samej konferencji oraz przenosząc swoje wyniki miotania garnkiem na codzienność, musiałby dojść do wniosku, że jego teza o pancerności skrzydła jest na tyle błędna, iż nie da się jej obronić. Niestety wybrał drogę kolejnych oszustw.
________________________
*Uczestnictwa Biniendy w wycieczce na taki prom oraz demolowaniu blizniaczego tupolewa są udokumentowane filmami.
