Dzisiaj nic o polityce, ale o piłce nożnej, a konkretnie o trwających Mistrzostwach Europy we Francji. W piłce jest jednak sporo polityki i o piłkę trwały wojny, jak choćby między Hondurasem i Salwadorem - wojna zwana "futbolową".
Reprezentacja Polski otworzyła nowy rozdział w historii polskiego futbolu i awansowała do rundy pucharowej Mistrzostw Europy. Radość duża, ale bramkowa zasługa naszego arcyasa Roberta Lewandowskiego pozostaje żadna. Ktoś, kto strzelił w ubieglym sezonie 30 bramek przeciwnikom Bayernu Monachium, powinien we Francji błyszczeć. Tak przynajmniej sądzą polscy kibice. A tu nic! Jakby jakieś przekleństwo wisiało nad Lewandowskim. Za prawie każdym razem, kiedy zakłada reprezentacyjny kostium, jego bramkostrzelność sięga dna.
Prawda jest jednak inna. Lewandowski to naprawdę znakomity napastnik. Jest tam, gdzie powinien być i ma on to intuicyjne wyczucie czasu i przestrzeni, które pozwala mu strzelać więcej bramek niż innym. Jak onegdaj sławnemu Gerdowi Müllerowi, który przez Niemców jest czule nazywany Bomber der Nation (narodowy bombardier). W Bayernie i wcześniej w Borussii Dortmund cały zespół ciężko pracuje, aby stworzyć komuś takiemu jak Lewandowski szanse strzeleckie. I w ciągu 90 minut Lewandowski dostaje sporo okazji do przymierzenia się do futbolówki. A w reprezentacji? Niestety, tutaj sprawa wygląda kiepsko. Pomocnicy wypracowują niewiele szans na to, aby Lewandowski mógł strzelać. Mało tego - często go widać w akcjach obronnych, a więc daleko od pola karnego rywala. I jak tu mają padać bramki?
Nawałka musi bardzo poważnie myśleć o tym, jak spowodować wzrost szybkości całej linii pomocy. Brakuje szybkich przerzutów na skrzydła, które jak wiadomo otwierają pole do precyzyjnych podań na pole karne. Tak, tego brakuje a przecież na to czeka Lewandowski! Być może zbliżająca się potyczka ze Szwajcarami pokaże nowe oblicze polskiej reprezentacji...
Komentarze