Z rozumnością i sprzecznością silnie powiązane jest myślenie.
Myśleniu najprzyjemniej jest w towarzystwie niebieskich migdałów,
jednak skutki tego towarzystwa bywają zgubne
dla rozumności, otoczenia i innych części ciała człowieka.
Myślenie, fizycznie zaczyna się w części
nazywanej przez anatomię tradycyjną mózgiem.
Jak to widać na zdjęciach i innych obrazkach,
mózg pokryty jest bruzdami.
Jak wiele innych, fizycznych przejawów człowieka,
bruzdy z wiekiem twardnieją.
Dlatego starsi ludzie,
tak rzadko w swoim myśleniu wychodzą poza utarte ścieżki.
Młodość radzi sobie z bruzdami dużo łatwiej,
ale jeszcze nie wie, które bruzdy są dla niej groźne.
Mimo, że wielu ludzi zdaje sobie sprawę z tego,
że myślenie może być przyczyną wielu groźnych chorób,
niewielu potrafi z tego wyciągnąć stosowne wnioski.
Często, jedynym wnioskiem jest zaniechanie,
a wiadomo, że organy nie używane ulegają zanikowi.
Zanik myślenia, choć odczuwany najbardziej przez obserwatorów,
jest dla człowieka bardzo bolesnym
skutkiem grzechu zwanego zaniedbaniem.
Produktem wytwarzanym przez myślenie, są myśli.
Mówiąc o myślach, używa się liczby mnogiej.
Nawet w stosunku do osobników, o których zwykło się mówić,
że myślą tylko o jednym.
Ludzkie myśli, mają skłonności do rozpływania się, a nawet uciekania.
Jeśli taki proces zostanie rozpoczęty,
człowiekowi nie pomaga nawet gwałtowne skupianie.
Niestety, z powodu rzadkich kontaktów rozumności z sercem,
myśli nieczęsto mają bezpośredni związek z rozumnością.
