Nie dajmy sobie wmówić

Tysiące ludzi okazujących szacunek ludziom,

których jeszcze przed chwilą ośmieszano.

 

Tysiące ludzi pokazujących jedność

w kraju, o którym mówi się, że jest podzielony.

 

Podzielony przez tych, którym tysiące oddają szacunek.

 

Nie dajmy sobie wmówić,

że patriotyzm jest wartością wymarłą.

 

Nie dajmy sobie wmówić,

że wartością jest pogłaskanie przez możnych.

 

Nie dajmy sobie wmówić,

że opluwany traci wartość, a plujący ją zyskuje.

 

Nie dajmy sobie wmówić, że nie ma wartości.

Nie dajmy sobie wmówić, że nie ma prawdy.

Nie dajmy sobie wmówić, że jesteśmy czasem przeszłym.

Nie dajmy sobie wmówić, że nie ma czasu przyszłego.

 

Nie dajmy sobie wmówić, że jesteśmy nikim. 

 

Nasz naród jak lawa
Z wierzchu zimna i twarda, sucha i plugawa,
Lecz wewnętrznego ognia sto lat nie wyziębi...

Adam Mickiewicz, Dziady cz.3

 

Ci z wierzchu myślą, że patriotyzm to być pogłaskanym przez Putina.

Ci w środku stoją w kilometrowych kolejkach,

żeby złożyć hołd człowiekowi, którego opluwano za jego patriotyzm.

 

To, że nie mówią o nas Ruscy, czy Szwaby,

zawdzięczamy tylko patriotyzmowi.

Przecież wygodniej było zapomnieć o polskości.

Wielu zapominało.

Byli trendy.

Ale czy na pewno im zawdzięczamy naszą polskość?

 

Na co dzień, o tym, co jest ważne, a co nie,

mówią ci zimni i twardzi.

I mówią o kasie, o elegancji, o urodzie,

o tym, kto kogo pogłaskał

i o tym,

ile naród musi jeszcze zapłacić za ich chybione pomysły.

 

Ale wielogodzinna kolejka stoi do trumny wielkiego patrioty,

wiecznie oskarżanego, przez tych na wierzchu, o partyjnictwo.

Kolejka stoi mimo paskudnej pogody.

 

Ich wewnętrznego ognia sto lat nie wyziębi.