Nie daj się w konia zrobić demokracji- opinie

Obiegowo lata opinia, że demokracja nie jest co prawda doskonałym systemem, ale nic lepszego człowiek nie wymyślił. W tej części pokażemy, jak autorytety intelektualne traktowały demokrację.

 

Platon w „Państwie” zapisał między innymi:

 

- Otóż demokracja nastaje, uważam, kiedy ubodzy zwyciężą i jednych bogaczów pozabijają, drugich wygnają z kraju, a pozostałych dopuszczą na równych prawach do udziału w ustroju i w rządach. A tam po większej czę­ści o stanowiskach rządowych decyduje losowanie.

 

- A czy może w pewnym sposobie tak samo, jak z oligarchii powstawała demokracja, tak się z demokracji robi dyktatura?

 

Zdaniem Platona w demokracji nie ma wolności, a totalna swawola.

 

- Raz się upija i upaja się muzyką fletów, to znowu pije tylko wodę i odchudza się, to znów zapala się do gimnastyki, a bywa, że w ogóle nic nie robi i o nic nie dba, a potem niby to zajmuje się filozofią. Często bierze się do polityki, porywa się z miejsca i mówi byle co, i to samo robi. Jak czasem zacznie zazdrościć jakimś woj­skowym, to rzuca się w tę stronę, a jak tym, co robią pieniądze, to znowu w tamtą. Ani jakiegoś porządku, ani konieczności nie ma w jego życiu, ani nad nim. On to życie nazywa przyjemnym i wolnym, i szczęśliwym, i używa­ go aż do końca.

 

I tak już jeden z największych geniuszy ludzkości pisał w IV wieku p.n.e. 

-I jeśli by demokracja miała stanowić pozytywny i dobry model ustroju, to musi się ona mieścić w ustroju „państwa wspólnego dobra”. Wszelkie inne ustroje nawet „państwa prawa mogą doprowadzić- i doprowadzały- do totalitaryzmu i negacji praw człowieka- stwierdził jeden z największych polskich myślicieli, mistrz Krąpiec.

 

Powyższa opinia padła w XX wieku i jak widać, jakoś niewiele się zmieniło. Należy nadmienić, że dzięki demokracji do władzy dorwał się austriacki Niemiec, Adolf Hitler.