Zamieszanie wokół odwołania zastępcy Rzecznika Praw Obywatelskich dr Machińskiej zdaje się nie mieć końca. Można powiedzieć, że sprawy by nie było, ale sam rzecznik prof. Wiącek zdaje się tym bardzo przejmować. I jego kolejne słowa zdają się pokazywać jak bardzo boi się on opozycji, mediów jej sprzyjających, ludzie "mainstreamu". To nie powinno mieć miejsca, ale tak jest. To stawia przed nami pytanie: po co nam RPO, który non stop boi się mimo usilnych starań zrobić coś, aby nie narazić się opozycji? W zasadzie to na razie takimi ruchami, prof. Wiącek nie ustawia się w szeregu z tymi, którzy chcą być niezależni.
Po pierwsze: należy zgodzić się z profesorem, że ma on pełną autonomię w wyborze swoich zastępców, pracowników. Jak każdy przełożony. Nikt nie powinien mieć wpływu, dostępu do tych procedur.
Po drugie: ta histeria pokazuje, że M. Wiącek staje się powoli niewygodny. Niby wybrany z poparciem wszystkich klubów parlamentarnych, ale nie wykonujący tego, co chcą politycy opozycji. Ta niewygoda z każdym dniem może być coraz bardziej widoczna.
Po trzecie i najważniejsze: cała ta sytuacja pokazuje prof. Wiąckowi, że ideologia lewicowo - liberalna chce kontrolować życie publiczne. Ustalać zasady, brać nieformalny udział w doborze stanowisk (oczywiście ludźmi poglądowo im podobnymi). Ten dyskurs ma być w Polsce dominujący, a na pewno poprzez takie instytucje jak Rzecznik Praw Obywatelskich ma być powolnymi krokami wprowadzany. Na całe szczęście RPO przerwał ten marsz, bo dalsze trwanie dr Machińskiej na stanowisku, prowadził ku temu prostą drogą.
Na marginesie nie może być żadnej samowolki ani jakiegokolwiek chodzenia "własnymi ścieżkami" jeśli chodzi o takie funkcje jak zastępca Rzecznika. Widać tu także jawne zaangażowanie się w politykę, czego nawet sama zainteresowana nie zaprzecza. Nie można tu mówić o żadnym wykonywaniu obowiązków. Droga w tym przypadku ku temu daleka. Prof. Wiącek jest jednym z nielicznych u których można mówić, że chce być w jakiś sposób niezależny.
